Τελικά χορέψανε στο Ζάλογγο ή όχι;

Την ώρα που ο μέσος Έλληνας βυθίζεται αργά στα χρέη και την ανεργία, σε μια κατάσταση όπου αρχίζουν να λείπουν τα απαραίτητα για την επιβίωση, οι πολιτικοί μας επιβεβαιώνουν ότι δεν είναι ικανοί για δύο γαϊδάρων άχυρα. Όταν η αγορά έχει ουσιαστικά κατεβάσει ρολά από την έλλειψη ρευστότητας και έμποροι και καταναλωτές κοιτάζονται αμήχανα χωρίς αντικείμενα και μέσα συναλλαγής, στην Βουλή διυλίζουν τον κώνωπα της λίστας Λαγκάρντ, λες και δεν ξέραμε ότι υπήρχε ανέκαθεν μια κάστα εφαπτόμενη στην πολιτική, που έχαιρε διαρκούς φορολογικής ασυλίας. Κόπτονται για την άρνηση του ολοκαυτώματος και τις παραδοσιακές ιστορικές εκδοχές δεξιάς και αριστεράς στις πιο αμυδρές τους λεπτομέρειες (Μπούγιο στη Σμύρνη; Χοροεσπερίδα στο Ζάλογγο;), σαν να μην υπήρχαν ανέκαθεν παράλληλες, πολιτικώς εδραιωμένες "αφηγήσεις" του τι είναι ιστορικά ο Έλληνας. Όμως σε αυτή την σπουδή τους να ξεσκονίσουν τις μύχιες λεπτομέρειες του παρελθόντος μας, αγνοούν το πιο εξόφθαλμο όσο και επώδυνο μάθημα της ιστορίας, που κατέχει ακόμη κι ο μέσος μαθητής της Β' Γυμνασίου: Οτι σε περιόδους κρίσης οι Έλληνες παραδοσιακά χωριζόμαστε σε δύο ή περισσότερα στρατόπεδα και βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας ακολουθώντας τυφλά δημαγωγούς που προτιμούν να είναι αρχηγοί περιχαρακωμένων παρατάξεων/παρεών, παρά εργάτες ειρήνης και ευημερίας. Δεν βολεύει καμία παράταξη, ούτε την εθνο-λογούσα δεξιά ούτε τη ταξικο-λογούσα αριστερά, ότι μεγαλύτερη καταστροφή από αυτή που επέφεραν στη χώρα οι Γερμανοί κατά την κατοχή, έκανε ο εμφύλιος που ακολούθησε. Δεν ζητάει κανείς αποζημιώσεις από τους ΕΑΜοβούλγαρους/γερμανοτσολιάδες, πολιτικοί επίγονοι των οποίων είναι τα αλλοπρόσαλλα ανθρωπάκια που σήμερα μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια με σαχλαμάρες τύπου λίστας Λαγκάρντ και αντιρατσιστικής νομοθεσίας, ενώ συνεχίζουν την διαρκή προδοσία του έθνους/ξεπούλημα των εργαζομένων. Δεν πρόκειται για την θεωρία των άκρων που μοιάζουν, η αποτυχία είναι διακομματική, πολιτικά οικουμενική και λογικά αυταπόδεικτη από τη χρεωκοπία που προκάλεσαν: ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να παράξουν χρήσιμη πολιτική και να στήσουν αποτελεσματική διοίκηση, ούτε να κάνουν παραγωγική αντιπολίτευση. Ειδικεύονται μόνο στις επικοινωνιακές κορώνες χωρίς αντίκρυσμα, με αποτέλεσμα να ρίχνουν κάθε μέρα όλο και περισσότερο νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής. Απλό παράδειγμα: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν ψηφίσει περισσότερα από 60 νομοθετήματα τα τελευταία χρόνια που υπαγορεύουν την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης, επιβάλλοντας ασφυκτικές διορίες στους υπερφορτωμένους δικαστικούς, οι οποίοι φυσικά δεν μπορούν να τις τηρήσουν - δηλαδή εκθέτουν τους δικαστές απέναντι στο νόμο. Αντί να ενισχύσουν την δικαιοσύνη υλικοτεχνικά και οργανωτικά, αφού κατά γενική ομολογία λειτουργεί με όρους της δεκαετίας του '70, νομοθέτησαν την κατάργηση της ανεπάρκειάς της - που είναι και φθηνότερο! Όταν τα ταμεία δεν θα μπορούν πλέον να πληρώνουν φάρμακα, θα θεσπίσουν την κατάργηση της αρρώστιας και των γηρατειών! Όταν δεν θα έχουμε αρκετά να αγοράσουμε τρόφιμα, θα απαγορεύσουν την  πείνα και πάει λέγοντας...