"Τρύπα" συνείδησης

Μέσα στη μηντιακή υστερία αντιφασιστικής πλειοδοσίας που επικρατεί (ενώ δημοσιογράφοι, κοινό και βέβαια ψηφοφόροι ήξεραν ότι η Χρυσή Αυγή διενεργεί δολοφονικές επιχειρήσεις κατά μεταναστών και Ελλήνων), νιώθουμε την ανάγκη να αναμεταδώσουμε ένα μύνημα ψυχραιμίας, αυτοκριτικής και πολιτικής τάξης. Αντιγράφουμε από το www.in.gr:


Το δικό του μήνυμα για όσα συμβαίνουν στον απόηχο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, έστειλε ο τραγουδοποιός Γιάννης Αγγελάκας στη συναυλία που έδωσε την Κυριακή στο Θέατρο Βράχων στο Βύρωνα. «Γενικά τραγουδάμε για τα χάλια μας. Σήμερα τραγουδάμε για τον Παύλο» είπε ο τραγουδοποιός.
Ο Γιάννης Αγγελάκας διέκοψε τη συναυλία όταν ακούστηκε το σύνθημα «φασίστες κουφ... έρχονται κρεμάλες» και μίλησε στο κοινό του.
«Εμένα δεν μου αρέσει αυτό το σύνθημα. Η απάντηση πρέπει να είναι ψύχραιμη, να είναι προϊόν ορθής σκέψης και κυρίως χρειάζεται όλοι να προσέχουμε καθημερινά τον φασισμό που κρύβουμε μέσα μας... Βεβαίως και κρύβουμε. Ακόμη και στην καθημερινότητά μας. Αλλά δεν μπορεί να είναι η βία απάντηση στη βία. Αν είναι δυνατόν. Πρέπει να φτάσουμε σε μία κοινωνία πολιτών με ευφυΐα και συνείδηση».
Ο Γιάννης Αγγελάκας συνέχισε, λέγοντας: «Λυπάμαι για όλους... Ξερνάμε την παράνοια και τον κυνισμό στα μούτρα μας».

http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231266271 

Ευχαριστούμε Γιάννη για τη ακριβή διάγνωση. Περαστικά μας...

Η συνταγματική κυριαρχία είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένη...

Ας σταματήσει πια η σαχλαμάρα του "συνταγματικού τόξου" και συναφών επικοινωνιακών εφευρημάτων που ρίχνουν στάχτη στα μάτια του Έλληνα για να ξεχάσει ότι χρεωκόπησαν τη χώρα. Δεν υπάρχει ανάγκη ορισμού του συνταγματικού τόξου, γιατί απλούστατα δεν υφίσταται πολιτική εκτός αυτού. Με άλλα λόγια, νόμιμα κόμματα και πολιτικές δυνάμεις -κοινοβουλευτικές ή μη- ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως ανήκουν στο συνταγματικό τόξο, είτε θέλουν, είτε όχι. 

Μπορεί να μην μας αρέσει η κυβέρνηση, μπορεί να μην συμφωνούμε με τον τρόπο που εκλέχτηκε, για παράδειγμα ότι βασίστηκε σε ένα ζαβό εκλογικό νόμο ή ότι έχει καταπατήσει σχεδόν όλες τις προγραμματικές της διακηρύξεις. Το γεγονός παραμένει ότι οι νόμοι του κράτους και ειδικά ο θεμελιώδης νόμος, το Σύνταγμα, δεν είναι προαιρετικά. Αν κάποιος θέλει να δράσει εκτός αυτών, έχουν προβλεφθεί λεπτομερειακά ποιές συνέπειες θα υποστεί, αναλόγως τη δράση. Το "τόξο", δηλαδή οι ομαλές δημοκρατικές διαδικασίες, ο ελεύθερος διάλογος και η έννομη τάξη, αφορούν τους πάντες ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ όσο υπάρχει ψηφισμένο Σύνταγμα και εκλεγμένη κυβέρνηση. Αν δεχθούμε ότι υπάρχει πολιτικό κόμμα ή χώρος που λειτουργεί εκτός του Συντάγματος, τότε η συνταγματική τάξη έχει ήδη καταλυθεί.

Οι φασίστες ή οι κουκουλοφόροι και τελοσπάντων όποιοι θεωρούν ότι μπορούν να σκοτώνουν, να τα σπάνε και να το λένε αυτό "αγώνα", πρέπει σε κάθε περίπτωση να καθίστανται υπόλογοι στο νόμο. Αυτοί που δεν τους αρέσουν οι θεσμοί ως έχουν, όσοι πιστεύουν ότι νόμος είναι το δίκιο οιουδήποτε πλην ΚΑΘΕ πολίτη ή ότι το κράτος διοικείται από προδότες και λακέδες, να κατέβει στις επόμενες εκλογές να πείσει το εκλογικό σώμα. Αλλά μέχρι να συμφωνήσει μια πλειοψηφία σε διαφορετικούς θεμελιώδεις νόμους και κανόνες συνύπαρξης, ισχύουν για όλους οι υφιστάμενοι - τελεία και παύλα.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις αηδίες περί "συνταγματικού τόξου" γιατί αποπροσανατολίζουν υπέρ αυτών που θέλουν να επιβάλλουν άλλα τόξα, τοξικά. Δεν υπάρχει Σύνταγμα α λα καρτ, εφόσον ζεις στη χώρα είτε αποδέχεσαι την κυριαρχία του Συντάγματος και των νόμων ή κηρύσσεσαι παράνομος.

Τα παραπάνω ΔΕΝ ταυτίζονται με την προπαγάνδα της κυβέρνησης περί άκρων ή του Χ. Λαζαρίδη που αμφισβητεί τη νομιμότητα της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Χρειάζεται ψυχραιμία και ανιδιοτελή (δηλαδή μη-κομματική) πολιτική αντίληψη ώστε να διαχωρίσει κανείς τη θεσμικότητα των παρατάξεων και τη νομιμότητα ιδεολογιών, από τις παράνομες πράξεις που διαπράττονται στο όνομά τους. Έγινε και στον εμφύλιο: Χιλιάδες ποινικά εγκλήματα βαφτίστηκαν από τους δράστες ένοπλος αγώνας ή προάσπιση της ελευθερίας, για να θολώσουν τα νερά και να αποφύγουν τον καταλογισμό. 

Οι ευθύνες για την κορύφωση της βίας και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα στις γειτονιές, δεν είναι πολιτικές. Δεν διαθέτουν καμία ιδεολογική κάλυψη από κόμμα ή παράταξη. Δεν ανέλαβε κανένας την ευθύνη για το θάνατο των εργαζομένων στη Marfin, ούτε για τη δολοφονία Φύσσα. Ακόμη και η θρασύτατη Χρυσή Αυγή, αρνήθηκε ανάμειξη και καταδίκασε τη δολοφονία. Ακόμη και οι φασίστες απέφυγαν να δώσουν πολιτική κάλυψη σε ένα εγκληματία, αν και είναι εμφανές ότι στοχοποίησαν τον Φύσσα για την αντιφασιστική του δράση. Το γεγονός παραμένει ότι τα εγκλήματα είναι εγκλήματα και τίποτα περισσότερο. Οι αυτουργοί τους είναι ανεπιθύμητοι στην κοινωνία ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, ή μάλλον πολιτικής θολούρας.   

Βάζοντας εγκλήματα στο κέντρο της πολιτικής συζήτησης, όσο στυγνά κι αν είναι, δίνουμε την ευκαιρία σε αυτούς που έφεραν τη χώρα σε οικτρή οικονομική κατάσταση να εμφανίζονται ως ηρωικοί προστάτες του πολιτεύματος. Προστάτες του πολιτεύματος ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ. Αυτό επιτάσσει το Σύνταγμα. Δεν είναι δημοκρατία να κηρύσσονται παράνομα, κόμματα που είναι νομίμως εκλεγμένα. Δημοκρατία είναι να βάζεις τα μέλη τους που παρανομούν στη φυλακή. Δεν είναι δημοκρατία να αφήνεις επί δεκαετίες να κλέβουν το κράτος και να εμφανίζεσαι ως νοικοκυρεύων τη ρεμούλα των δικών σου. Δημοκρατία είναι να βάζεις αυτούς που κλέβουν στη φυλακή, κι αν προέρχονται από τη παράταξή σου να κάνεις κάθαρση κι αυτοκριτική. 

Η πολιτική διαδικασία και η εφαρμογή του κοινού ποινικού δικαίου εξ' ορισμού δεν ταυτίζονται, παρά μόνο στην αναγκαία συνθήκη ότι κανένα απο τα δύο δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά χωρίς πολιτική βούληση και λαϊκή υποστήριξη. Δεν θα καταφέρουμε ποτέ να συζητήσουμε πολιτικά σε αυτή τη χώρα αν ασχολούμαστε συνέχεια με εγκλήματα. Η πραγματική πολιτική εκ των πραγμάτων βρίσκεται στο κέντρο της κοινωνικής ζωής. Οι εγκληματίες ανήκουν στο περιθώριο.

Ο Γιώργος μίλησε!.. Τσάμπα!

Μετά την προ καιρού μνημειώδη ρήση του "λεφτά υπάρχουν", που συνοδεύτηκε μερικούς μήνες αργότερα από την χρεωκοπία της χώρας, ο Γιώργος (Ποιός Γιώργος; Ντον'τ μπι σίλι ντίαρ!) ξαναχτύπησε χθες με τις ίδιες ακριβώς λέξεις ο αθεόφοβος. Είπε ΠΑΛΙ στην επετειακή φιέστα του κόμματος ότι "λεφτά υπάρχουν", αλλά αυτή τη φορά εξειδίκευσε συμπληρώνοντας "αν γίνουν μεταρρυθμίσεις".

Δεν βρέθηκε ένα μέλος του κόμματος με δείκτη νοημοσύνης υψηλότερο του μέσου βετέξ να τον ρωτήσει "γιατί δεν έκανες τις ρημάδες τις μεταρρυθμίσεις δύο χρόνια που ήσουν πρωθυπουργός και άφησες να χρεοκοπήσουμε;". Δυστυχώς αυτά γίνονται σε σοβαρές πολιτείες, όπου οι πολιτικοί οι οποίοι άλλα λένε κι άλλα κάνουν, χάνουν αυτοδικαίως το δικαίωμα να λένε οτιδήποτε και πάνε ήσυχα-ήσυχα σπίτια τους. Όμως εδώ όπου ψηφίζουμε αποκλειστικά παιδιά καλών οικογενειών ("έλα μωρέ, ένα λάθος έκανε και έτυχε να βουλιάξει η χώρα, αμάν πια, το φάγανε το παιδί...") αντί λαμπρών επιστημόνων με ταπεινές καταβολές ή φτασμένων επιχειρηματιών που δεν ξέρουμε από που κρατάει η σκούφια τους - λες ότι αρλούμπα θέλεις. Απλά χρειάζεται να τη παρουσιάσει ο ANTENNA, το MEGA και το SKAI σαν σοβαρή είδηση και μετά να βγουν τα στρατευμένα παπαγαλάκια να τη σχολιάσουν με ύφος καρδιναλίων ως προς το περιεχόμενο, το ύφος και την δομή... 

Τέλοσπαντων, ας είμαστε ευγνώμονες που ο Γιώργος προσέφερε τα φώτα του αφιλοκερδώς. Ως γνωστό, χρεώνει τεράστια ποσά για διαλέξεις στο εξωτερικό, οπότε η παρέμβασή του, έστω και με την θρασύτατη επανάληψη του "λεφτά υπάρχουν", αποτελεί δωρεάν παροχή στη δοκιμαζόμενη ψωρογιώργαινα. Τουλάχιστον δεν μας χρέωσε...