Πονάει ΕΡΤ, κλείσει ΕΡΤ...

Δεν έμελε να είναι οι εκατομμύρια άνεργοι, η πεντάχρονη ύφεση, οι τιμές βασικών προϊόντων που πάνε από το χωράφι στο ράφι μέσω Ελβετίας. Δεν έμελε να είναι η απαξίωση της δικαιοσύνης, η υποβάθμιση των παροχών υγείας ή ο διεθνής εξευτελισμός. Όχι, η διάλυση της τρικομματικής κυβέρνησης που  παρά λίγο να οδηγήσει σε οικονομική κατάρρευση (στο χρηματιστήριο όχι "παρά λίγο", κανονικότατα), ήταν η χιλιοτραγουδισμένη, η τσαχπίνα και σκανταλιάρα, η εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσα Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, για τους φίλους, εραστές και βιαστές - ΕΡΤ. Είναι ακριβές αυτό που αναφέρετο συνεχώς στα μήντια, ότι επρόκειτο για στρεβλό όργιο: η ΕΡΤ εξεδίδετο συστηματικά αλλά όχι εις τους πελάτας που επλήρωναν και εσυγκροτούσαν ολόκληρη την ηλεκτροδοτούμενη ελληνική οικονομία με το ανταποδοτικό τέλος (η ανταπόδοση ήταν το σερβίρισμα των Παπαρίζου, Ρουβά και Παπαδόπουλου ως ελληνικό πολιτισμό). Άλλοι επλήρωναν και άλλοι εσυνουσιάζοντο! Η ΝΔ ως πρώτο κόμμα ανέκραξε πολλάκις "ρε παιδιά, να οργανωθούμε" και εκεί που ήταν στα τέσσερα και "παθητική" (μονοψήφια ποσοστά στις συνδικαλιστικές αρχαιρεσίες), βρέθηκε με το χέρι στον διακόπτη, κυρίαρχη του σήματος, έστω και αν αυτό είναι το "μαύρο" της οθόνης...

Ο πρωθυπουργός Αντώνης μπορεί να έχει ένα μειλήχιο ύφος, να ρέπει προς τη λογοτεχνία και το λυρισμό, να είναι συγκαταβατικός με τους Ευρωπαίους και προσγειωμένος στις δημόσιες εμφανίσεις, αλλά έχει μαθητέψει τον νεοελληνικό πολιτικό αρχηγισμό σε άλλα χρόνια, δίπλα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Το ότι ο ίδιος δεν φέρει πλήρες και αναλλοίωτο το βαφτιστικό του όνομα ("Αντώνιος") είναι παραχώρηση στη νεωτερικότητα και το προσγειωμένο δημόσιο στυλ που καλλιεργεί. Στην πραγματικότητα έχει γαλουχηθεί από το ηγετικό ύφος του Ανδρέα και τον "δικαιώματι" προεδρικό αέρα του φίλου του, του Κώστα. Δεν είναι νιού έιτζ τύπος, ακούει κάποιους, πιστεύει λίγους και εφαρμόζει αυτά που ξέρει, ότι για να κυβερνήσεις πρέπει να δείχνεις πυγμή. Ένα χρόνο τώρα, έχοντας βγει πρώτο κόμμα σε δύο διαδοχικές αναμετρήσεις (έστω και με ποσοστά αβαρίας), ανέχτηκε τον Μανιτάκη να τον κοροϊδεύει δια της διοικητικής μεταρρύθμισεως. Ώσπου ένα πρωϊ του Ιούνη ανεφώνησε "σώνει!" και απόσωσε η ΕΡΤ...

Είναι δύσκολο να υιοθετήσει κανείς τη θέση του κύριου πυρήνα της δεξιάς (και του ΣτΕ) ότι η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ ήταν σωστή. Οτι και να πεις, επιφέρει ανεργία σε χιλιάδες εργαζόμενους. Είναι όμως εξίσου δύσκολο να επιχειρηματολογήσει κανείς υπέρ της διαιώνισης του μοντέλου της ΕΡΤ, που ήταν ένας δημόσιος οργανισμός κομματικής ιδιοκτησίας και χρήσης. Όπως κι η Ολυμπιακή, η δημόσια ραδιοτηλεόραση ήταν από τη παλαιοπασοκική περίοδο και χωρίς ουσιαστική αλλαγή κατά την Νεο-Δημοκρατική διακυβέρνηση, ένα ζουμερό βιλαέτι ημετέρων. Η ψευδο-αριστερή πλειοδοσία με τα λεφτά άλλων και η διάχυτη αντίληψη ότι το κρατικό χρήμα είναι ιδεολογικώς αμόλυντο και ποσοτικώς αστείρευτο, γιγάντωσαν την κομματική κυριαρχία. Η κουλτούρα έγινε "λαϊκή", η ενημέρωση ρηχή και η τηλεθέαση έπεσε στα τάρταρα. Όταν ήρθε η κρίσιμη ώρα, δεν βοήθησε και η προκλητική ιδιαιτερότητα του ανταποδοτικού τέλους μέσω της ΔΕΗ. Το κομματικό αλισβερίσι χρεωνόταν κατ'ευθείαν στον κόσμο και συνέχισε να το χρεώνεται σε μια εποχή που αυτός ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει ούτε το ρεύμα που καταναλώνει. Και παρά το φόρο που επέβαλε το κράτος στους απανταχού καταναλωτές ρεύματος -ήταν δεν ήταν καταναλωτές του προϊόντος της ΕΡΤ- η επιδοτούμενη δημόσια ραδιοτηλεόραση πουλούσε ΚΑΙ διαφημίσεις, με άλλα λόγια εισέπραττε από παντού - και ήταν και στον πάτο της τηλεθέασης.

Όμως αυτό που καθόρισε την μοίρα της ΕΡΤ, και είναι τραγική αυτή η μοίρα γιατί η δημόσια ραδιοτηλεόραση περιείχε θύλακες αριστείας (όπως την ΕΡΤ3, τα μουσικά σύνολα και το ψηφιακό αρχείο), είναι η ανεπάρκεια της ενημέρωσης που παρείχε (και πάλι με λαμπρές εξαιρέσεις όπως "Εξάντας", "Μηχανή του Χρόνου", "Σαν σήμερα", "Εκατολογία", "Στα Άκρα" κλπ). Ολόκληρος ο δημοσιογραφικός κόσμος αλλά κυρίως οι μεγαλοδημοσιογράφοι της ΕΡΤ, προνομιούχοι ως προς την πρόσβαση στην εξουσία, οφείλουν να απαντήσουν στους πολίτες που τόσα χρόνια πλήρωναν το μισθό τους από την τσέπη τους, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΓΝΩΣΤΗ ΕΓΚΑΙΡΩΣ Η ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, η οποία πρώτα συντελέστηκε και μετά μαθεύτηκε;

Αυτός είναι ο κύριος λόγος που η ελληνική κοινωνία πλην κομματικών παρατρεχάμενων και άμεσα ενδιαφερόμενων δεν κόπτεται για το κλείσιμο της ΕΡΤ και τους εργαζόμενους της. Κυρίες και κύριοι της ΕΡΤ, και σεις κύριε Λιάτσο, εμετρηθήκατε, εζυγισθήκατε και ευρεθήκατε ελλειπείς, ομολογουμένως όχι με απόλυτα δική σας ευθύνη, αλλά σίγουρα με δική σας ανοχή. Το μαύρο στην οθόνη είναι απότοκο της κομματικής υποβάθμισης που έγινε και με ευθύνη του προσωπικού της, αυτών που επωφελούνταν κι ακόμη και αυτών που έκαναν τη φασίνα, έπαιρναν ένα μισθούλη (συμβασιούχοι κλπ.) και έκαναν μόκο. Αλλά περισσότερο από όλους, υπεύθυνοι για τον αφανισμό της ΕΡΤ είναι η δημοσιογραφική ελίτ της, που έγινε ένα με την εξουσία, αντί να στέκεται μόνιμα και σταθερά απέναντί της με την αυτονόητη αποστασιοποίηση που προσέφερε η κατ'ευθείαν από τους φορολογούμενους χρηματοδότηση. Αντίστοιχα στην Βρετανία που ισχύουν λίγο-πολύ τα ίδια, είναι βέβαιο ότι αν προσπαθούσε οποιαδήποτε -οσοδήποτε λαοφιλής- κυβέρνηση να κλείσει το BBC, θα προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων από τους ίδιους ακροατές/τηλεθεατές, που νιώθουν συνιδιοκτήτες του δημόσιου μέσου. Οι λαοί εξεγείρονται για τα ασημικά, όχι τα μπιχλιμπίδια.