12 Feb 2013

Με λίγη τύχη θα σπάσει η διακομματική ομερτά...

Μία ενδιαφέρουσα αλυσίδα αμφίπλευρων κατηγοριών μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχει ξεκινήσει τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό τα τελευταία χρόνια της κυβέρνησης Καραμανλή. Πιστεύουμε ότι πρόκειται για υπέρτατη προσφορά του Στουρνάρα στη χώρα, όχι γιατί ξεσκέπασε κάτι που δεν ξέραμε, αλλά γιατί με τρεις κουβέντες έθεσε σε κίνηση τη διαδικασία απόδοσης ευθυνών για το χάος που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ελπίζουμε να ξετυλιχτεί μέχρι τέλους το κουβάρι της ανικανότητας και υστεροβουλίας και έχουμε βάσιμες ελπίδες ότι θα ξετυλιχθεί μέχρι τέλους, γιατί το μόνο στο οποίο ουσιαστικά έχουν κάποια ικανότητα τα δύο κόμματα είναι στον επικοινωνιακό πόλεμο, που γινόταν μέχρι τώρα με συγκεκριμένους όρους, εντός ενός πλαισίου. Ανέκαθεν αυτός ο πόλεμος ήταν στημένος και αντιπαραγωγικός και πάντως κενός ουσιαστικών πληροφοριών για τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Με τα νέα δεδομένα της καταστροφικής κρίσης, τις βαρύτατες ευθύνες και με λίγη τύχη στη πλευρά του απλού πολίτη, αυτή τη φορά ο ανιαρός θεσμός του κομματικού πολέμου θα λειτουργήσει υπέρ μας: Από την μανία τους να βγουν αθώοι του αίματος, θα ξεσκεπάσουν ο ένας τον άλλο και θα μάθουμε από πρώτο χέρι τι πραγματικά συνέβη.

Ο κακομοίρης ο Στουρνάρας δεν είπε κάτι καινούριο, απλά μας θύμισε το αυτονόητο: ότι η οικονομική αποτυχία της Ελλάδας έχει όνομα και διεύθυνση, ή μάλλον πολλά ονόματα, συγκεκριμένα και γνωστά, δηλαδή πράγματα που τα ξέραμε, αλλά η λαίλαπα των τελευταίων ετών έχει ξεθωριάσει στην μνήμη. Οι χιλιάδες προσλήψεις πριν την χρεωκοπία, η ασυδοσία στην υγεία και τους ΟΤΑ, οι αβέρτα συντάξεις και επιδόματα, η φορολόγηση μόνο στα κορόιδα, οι κομματικές φιέστες και οι "επικοινωνιακές στρατηγικές" είχαν πολιτικούς προϊσταμένους, δεν ήταν αυθύπαρκτα. Δεν πέρασε και τόσος καιρός από τότε που η οικονομία ήταν "θωρακισμένη" και η διανεμητική πολιτική τύπου μπάτε σκύλοι αλέστε λεγόταν "ήπια προσαρμογή". Ακόμη πιο νωπό είναι το "λεφτά υπάρχουν" και τα περί "πιστολιού στο τραπέζι". Ο Στουρνάρας είπε αυτό που όλοι λίγο-πολύ ξέραμε, ότι οι δύο γνωστές και απολύτως εξαιρεταίες κυβερνήσεις βούλιαξαν το καράβι - και φυσικά έπεσαν πάνω του να τον φάνε. Βλέπετε, ξέρουν καλά ότι οι ευθύνες της περιόδου, εφόσον θα αποδωθούν, θα εξαφανίσουν πολιτικά την παράταξη που θα τις επωμιστεί, όχι μόνο γιατί κατέστρεψε την οικονομία, αλλά και γιατί την ίδια ώρα ξεφούρνιζε τις παραπάνω σαχλαμάρες. Δεν πρέπει κανείς να ξεχάσει ότι στην απερίγραπτη κυβέρνηση "σεμνά και ταπεινά" του Καραμανλή συμμετείχε ο σημερινός πρωθυπουργός και ότι στην εξίσου απερίγραπτη κυβέρνηση των λάπτοπ και των σεμιναρίων του Παπανδρέου, συμμετείχε ο έτερος εταίρος Βενιζέλος. 

Τα κλειδιά τα κρατάνε ακόμη οι άνθρωποι που έκαναν τη ζημιά, και δεν χάνουν ευκαιρία να αποσείσουν με παρρησία κάθε ευθύνη. Η Φώφη, από γεννησιμιού της χρισμένη σοσιαλίστρια εξτραορντινέρ, μετά από αλλεπάλληλες εκλογικές αποτυχίες μιλάει για "δυσανάλογες" ευθύνες που σήκωσε το ΠΑΣΟΚ, ωσάν η εκλογική του κατάρρευση και η φυλάκιση Τσοχατζόπουλου να το εξαγνίζει, ενώ ο πολύς Μανώλης Κουφαλογιάννης, ονομαστός σαλτιμπάγκος κι αυτός στο κομματικό τσίρκο της αποτυχίας, από (άλλο) τζάκι, με θράσος εκπορευόμενο εκ του πριγκιπικού του DNA, "έβαλε χαμηλό βαθμό" στον υπουργό Οικονομικών "στο μάθημα της "οικονομικής ιστορίας"!

Πρώτα κατέστρεψαν την οικονομία με αλόγιστες παροχές και άκρατο δανεισμό λέγοντας ότι δεν είχαμε πρόβλημα, κι ύστερα τα βρήκαν μεταξύ τους για να μας χαρατσώσουν να πληρώσουμε το μάρμαρο και να μας πουν ότι μας σώζουν και τώρα κάνουν πιρουέττες για να αποποιηθούν την ευθύνη! Πρόκειται για κλασσικά μικροπολιτικά τεχνάσματα παραπλάνησης, στάνταρ διαδικασίες κομματικής λαμογιάς και πολιτικής ένδειας. Όπως υποδεικνύει η αρμονική συνεργασία κάτω από την τρικομματική, δεν υπήρχε η παραμικρή διαφοροποίηση μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας: απλά ήταν και είναι ακόμη δύο μεγάλες παρέες με κοινά συμφέροντα και κοινή ρητορική, που εναλλάσσονταν στις καρέκλες κατά την εκλογική συγκυρία, με ακριβώς τους ίδιους στόχους: να εξυπηρετήσουν εαυτούς και αλλήλους και να φορτώνουν το κόστος στους εκτός κομματικών νυμφώνων. Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να αναδεικνύουμε στην ηγεσία κλεπτοκρατικές φατρίες τελειωμένων φαφλατάδων, με μοναδικό προσόν το εντυπωσιακό μπουρ-μπουρ και τα μικρο-ρουσφέτια. Πρέπει να τελειώνουμε με τις παρατάξεις των γιών, ανηψιών, θυγατέρων, εξαδέλφων και κουμπάρων που αρμέγουν τη χώρα. Αν είμαστε λίγο τυχεροί, θα ξεσκεπάσουν ο ένας το άλλο και θα περάσουν στην πολιτική ανυπαρξία να ησυχάσουμε.


No comments: