Κρυφό γυμναστήριο ΠΟΥ!!!;

Από την επικαιρότητα όπως καταγράφεται στα ΜΜΕ, καθίσταται σαφές ότι η κύρια πηγή δεινών στη χώρα μας είναι ο λάθος πολλαπλασιαστής του ΔΝΤ, το γεγονός ότι ο παγκόσμιος φορέας δημοσιονομικών ζουρλομανδυών, υπεκτίμησε το βάθος της ελληνικής ύφεσης στις περικοπές που επέβαλε. Έτσι, οι εντόπιοι μάγοι βρήκαν την ευκαιρία να εισάγουν τσάμπα σοφία από το εξωτερικό και λύσουν τα προβλήματα της ιθαγενούς οικονομίας στο πιτς φιτίλι. Επίσης είναι σαφές ότι το άλλο μεγάλο θέμα είναι αν θα ορίσουμε Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες και εις βάρος ποιών γειτονικών χωρών. Θυμίζουμε ότι η χάραξη ΑΟΖ με την Αλβανία, παρόλο που υλοποιήθηκε σε διακυβερνητικό επίπεδο, τελικά ακυρώθηκε από το ανώτατο δικαστήριο της γείτονος, δηλαδή αποτέλεσμα μηδέν. Έφθασε η χάρη μας και στον ΟΗΕ προκειμένου να εξασφαλίσουμε αποκλειστικά δικαιώματα στα κοιτάσματα της φαντασίας μας.

Στην πραγματικότητα όμως, το μέλλον της χώρας αιωρείται (συμβολικώς) πάλι στα ελικόπτερα που χρησιμοποιούν οι βαρυποινίτες για να αποδράσουν από τις φυλακές (δείτε και τη σχετική ανάρτηση για τον Παλαιοκώστα, τον Φλεβάρη του 2009). Η ελληνοαλβανική συνεργασία στο συγκεκριμένο περιστατικό θα έπρεπε να αποτελεί φωτεινό παράδειγμα: Κατά την απόπειρα απόδρασης του Βλαστού από τις φυλακές Τρικάλων, ενώ το ελικόπτερο υπερίπτατο των φυλακών, ο Έλλην αεροπειρατής απειλούσε τον πιλότο με περίστροφο ενώ ο Αλβανός συνεργός του ανταπέδιδε τα πυρά των σωφρονιστικών φρουρών και ο παρολίγον δραπέτης προσπαθούσε να ανέβει! Εκπληκτικός συντονισμός! Νωρίτερα είχε προηγηθεί η συμμετοχή αλλοδαπών γυναικών, που εμφανίστηκαν ως σύντροφοι των δύο συνεργών για να διευκολύνουν την πρόσβασή τους στο ελικόπτερο.

Γιατί κατάφεραν οι συγκεκριμένοι κακοποιοί να συνεργαστούν άψογα (ανεξαρτήτως αποτελέσματος) διακινδυνεύοντας τη ζωή και ελευθερία τους υπέρ αλλοεθνή συνεργού, ενώ οι κυβερνήσεις των αντίστοιχων εθνών υψώνουν τείχη κυριαρχικών δικαιωμάτων που απαιτούν ισχύ όπλων για την υπεράσπισή τους; Αυτά τα όπλα δεν μπορούν να προέλθουν παρά μόνο από τους γνωστούς κατασκευαστές που καταγγέλουμε με κάθε ευκαιρία ως οικονομικούς δυνάστες. Όχι μόνο δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με τις γειτονικές χώρες για να γλιτώσουμε από τη φτώχεια μας, αλλά είμαστε έτοιμοι να επιτεθούμε ο ένας στον άλλο για να φτωχύνουμε περισσότερο. Κατ' αντιστοιχία στην απόπειρα απόδρασης Βλαστού, αυτό θα ήταν ανάλογο της αλληλοεξόντωσης των δύο κακοποιών στο ελικόπτερο και τη φυγή του πληρώματος με τα λεφτά που είχαν μαζί τους! Είναι σαν να έχουμε αναθέσει την εξωτερική μας πολιτική στον Κουέντιν Ταραντίνο! 

Η Θυμηδία, διαφοροποιούμενη από τη κοινώς επικρατούσα άποψη, αντιτείνει ότι η λύση στα προβλήματα μας βρίσκεται αλλού: Η απόπειρα και οι εκατοντάδες σφαίρες που έπεσαν στα Τρίκαλα είχαν και μια ευτυχή κατάληξη: "Ανακαλύφθηκε" κρυφό δωμάτιο στον χώρο των φυλακών, πρώην αποθήκη, όπου γυμναζόταν ο Βλαστός, εμφανώς για να βελτιώσει τις αναρρηχητικές του ικανότητες. Σημείωστε την έκφραση: "ανακάλυψη"! Οπότε περιμένουμε τις επόμενες απόπειρες για να "ανακαλυφθούν" κι άλλοι κρυφοί χώροι που πιθανά χρησιμοποιεί ο κ. Βλαστός στις φυλακές ύψιστης ασφάλειας όπου κρατείται. Ίσως κάποιος ξεχασμένος τεκές, κάποιο δυσπρόσιτο τζακούζι, γιατί όχι και κρυφός ξενώνας όπου ο διαβόητος κατάδικος ενδεχομένως φιλοξενεί επισκέψεις από αέρος, εδάφους και υπεδάφους. Μπορεί, λέμε τώρα, να βρεθεί και ο χώρος όπου έχει κρύψει τα εκατομμύρια που αποκόμισε από την εγκληματική του δράση ώστε να βελτιωθεί η δημοσιονομική εικόνα της χώρας με μια απρόσμενη ένεση ρευστότητας.

Αίμα - Tιμή - Kοντή Ψ..ή!

Ηρθε η ώρα για λίγες κουβέντες, καθαρές και σταράτες, προς όλους αυτούς που ψήφισαν και στηρίζουν τη Χρυσή Αυγή:

Δεν είστε όλοι πωρωμένοι φασίστες, σαν τα κωθώνια που πήραν την ψήφο σας. Μερικούς από σας, σας ξέρουμε. Είστε καθημερινοί άνθρωποι, χωρίς ιδιαίτερη έφεση στη βία και τον τσαμπουκά, αλλά και χωρίς την παραμικρή πολιτική παιδεία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είστε πολιτικά καθυστερημένοι. Δεν έχετε ιδέα τι θα πει πολιτική, όχι μόνο γιατί δεν σας το έμαθε κανείς στο σχολείο ή αλλού, αλλά και γιατί σχεδόν ποτέ δεν το είδατε στη πράξη σε αυτή τη χώρα. Αυτό που είδατε, που βιώσατε και καταλάβατε ως πολιτική, είναι οι μαϊμουδιές των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, η παπαρολογία στα παράθυρα και τα μπαλκόνια και η ρουσφετολογία πίσω από τις κλειστές πόρτες των κομματικών γραφείων. Δεν έχετε αίσθηση τι σημαίνει πολίτης, είστε κλασσικοί ΠΕΛΑΤΕΣ, άνθρωποι με την ψήφο σας διαθέσιμη για εκποίηση στον πλειοδότη, σε αυτόν που θα κάνει την δουλίτσα σας, είτε αυτό είναι ο διορισμός του παιδιού (ιερό στην οικογενειοκρατούμενη ελληνική κοινωνία, άλλωστε ψηφίσαμε διαδοχικά δύο πρωθυπουργικούς γόνους από καλές οικογένειες) ή θα διώξει το κέντρο μεθαδόνης από τη γειτονιά για να μην πέσουν οι αξίες των οικοπέδων ή ακόμη και για να φτιάξει τις λακκούβες έξω από το σπίτι σας. Δεν έχετε εμπειρία από κράτος που λειτουργεί με επαγγελματισμό και αποτελεσματικότητα. Οι μόνες κρατικές δομές που σας έχουν εξυπηρετήσει, είναι αυτές που είναι στελεχωμένες από λίγους γενναίους/ες, που κάνουν σωστά τη δουλειά τους με προσωπικό ήθος και παρρησία, κόντρα στην επικρατούσα ανικανότητα και διαφθορά. Έτσι είστε πάντα ευγνώμονες και γενναιόδωροι προς συγκεκριμένα πρόσωπα, αντί για τις δομές και τους θεσμούς που δημιουργήθηκαν, υποτίθεται, στο όνομά σας και που πληρώνετε.

Είστε πολιτικά ανύπαρκτοι γιατί δεν καταφέρατε ποτέ να ενωθείτε με ένα γείτονα ή ένα συνέλληνα για ένα κοινό σκοπό, να δώσετε ένα μικρό μέρος του πλούτου ή του χρόνου σας για να πετύχετε κάτι χρήσιμο όπως το καθάρισμα ενός ρέματος ή να οργανώσετε μια εκδρομή του ΚΑΠΗ ή μια χορωδία. Είστε υπέρμαχοι αλλά και εγκλωβισμένοι στην προ-αστική έννοια της οικογένειας, που όμως μαραίνεται και ματαβάλλεται σε αυτιστική σε μια κοινωνία σογιών, όπου το κάθε σόι βολεύει τους δικούς του, δημιουργεί κάποιες ιερές συμμαχίες και μάχεται τα άλλα.

Είστε πολιτικά απαράδεκτοι γιατί ακόμη και τώρα, που όλα αλλάζουν βίαια και η πολιτική ξαναορίζεται σε νέα βάση, προτιμάτε να ασχοληθείτε με μπάλα ή με νέα διασημοτήτων, αντί να διαβάσετε μια πολιτική εφημερίδα ή να ακούσετε κάποιο δελτίο ειδήσεων κάποιας αξιοπιστίας (αυτά τα 2-3 που υπάρχουν ακόμη) για να καταλάβετε τι συμβαίνει. Αντί αυτού είστε πάντα έτοιμοι να περάσετε δίπλα από την ουρά συμπολιτών για να φθάσετε πρώτοι, κι ας μην το αξίζετε. Είσαστε έτοιμοι να περάσετε κάθε κόκινο φανάρι, να πάτε ανάποδα σε κάθε μονόδρομο, να κάνετε οποιοδήποτε κόλπο να γλιτώσετε την εφορία ακόμη κι αν έχετε λεφτά, όχι για να επιβιώσετε, αλλά για να κάνετε το μάγκα. Είστε οι πρώτοι που γκρινιάζουν για την ανεπάρκεια του κράτους και οι τελευταίοι που θα στηρίξουν τη λειτουργία του. Είστε πολιτικά καταστρεπτικοί γιατί όταν οι υπόλοιποι προσπαθούν να χτίσουν, εσείς κυτάτε να κλέψετε υλικά - όχι για να χτίσετε κάτι άλλο, αλλά για να τα καταχωνιάσετε κάπου, κι όταν σας εμποδίζουν, κάνετε σαματά για το δικαίωμα στην υπονόμευση.

Η αποκορύφωση της πολιτικής σας ένδειας είναι ότι αντί να αντιτάξετε κάτι, έστω δύο λογικές κουβέντες, μια συμμετοχή σε μια πορεία, μια συνέλευση γειτόνων, μια επιστολή διαμαρτυρίας σε μια εφημερίδα - το μόνο που βρήκατε να κάνετε ενάντια στο σάπιο πολιτικό κατεστημένο είναι να στείλετε ναζί στη βουλή, να βιάσουν ακόμη περισσότερο την ήδη βιασμένη δημοκρατία, που πήρε χιλιετιρίδες να χτιστεί και όπως απέδειξε η πρόσφατη ιστορία, μπορεί να καταλυθεί μέσα σε μια νύχτα. Όμως δεν σας ενδιαφέρει, γιατί ποτέ δεν συμμετείχατε ούτε πρόκειται να συμμετάσχετε, αυτά τα πράγματα απαιτούν μια ελάχιστη συνεννόηση, κοινό σχεδιασμό, στοιχειώδη συναίνεση, κάποια συνεργασία τελοσπάντων, την οποία περιφρονείτε. Εσείς θέλετε να υπακούτε ή να διατάζετε - να αγοράζετε ή να πουλάτε, μέχρι εκεί φθάνει η εμπλοκή σας στην κοινωνία, αυτό ξεκουράζει το αγύμναστο μυαλό σας από την πολυπλοκότητα των αποφάσεων και των ευθυνών. Η μόνη συνεργασία που βιώνετε τακτικά είναι στην εξέδρα του γηπέδου, όταν ουρλιάζετε ανώνυμα κάποιο υβριστικό σύνθημα, που όμως σβήνει σε λίγα δευτερόλεπτα και τότε είστε πάλι μοναχικοί κάφροι μέσα σε χιλιάδες άλλους μοναχικούς κάφρους. Μόνη διέξοδος το ντου στους απέναντι κάφρους ή στην αστυνομία, για μερικές ακόμη στιγμές ευκαιριακής ένωσης με κάποιο κομμάτι της κοινωνίας, αυτό το άρρωστο.

Επειδή λοιπόν όχι απλά δεν έχετε πολιτική παιδεία αλλά ουσιαστικά ούτε κοινωνική ζωή, επειδή επικοινωνείτε αληθινά μόνο με κραυγές και σφαλιάρες, επειδή κάθε φορά που ανοίγετε το στόμα σας είναι για να προσβάλλετε κάποιον ή για να τον γλείψετε - αναλόγως την κοινωνική και οικογενειακή ιεραρχία, επειδή το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι το κέρδος και η πάρτη σας, επειδή το μόνο συναίσθημα που σας διεγείρει και σας κινητοποιεί πραγματικά είναι το μίσος - και δεν σας φταίνε οι λαθρομετανάστες, οι εβραίοι, οι ομοφυλόφιλοι, αυτοί είναι οι λαγοί, στην πραγματικότητα μισείτε όλους τους ανθρώπους εκτός του σογιού σας, απόδειξη ότι έχετε ανακυρήξει τους μισούς συνέλληνες προδότες, για όλους αυτούς τους λόγους, να προσφέρετε μια πραγματική υπηρεσία στην φυλή που λέτε ότι υπεραγαπάτε ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΣΕ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ, να μην χρησιμοποιήσετε ποτέ πια τα πενιχρά αγαθά που προσφέρει αυτή η έστω κουτσή δημοκρατία. Όποτε γίνονται εκλογές να πηγαίνετε γήπεδο, εκδρομή, για μπάνιο, σκι, επίσκεψη στους κουμπάρους κοκ. γιατί κάνετε μεγαλύτερη ζημιά στην Ελλάδα και στον ελληνισμό από τους ανίκανους και τα λαμόγια που μας κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια. Δείτε το σαν ιερή αποστολή να προστατεύσετε τους απογόνους του Λεωνίδα και του Μ. Αλεξάνδρου από τον παγκόσμιο διασυρμό της επικράτησης των ναζί στην κοιτίδα του πολιτισμού και απόσχετε από οτιδήποτε πολιτικό.

Και να μην ξαναπάτε στο Σύνταγμα για να φωνάξετε να καεί το μπουρδέλο, γιατί είστε πελάτες του μπουρδέλου, όχι μόνο υποκριτικοί πόρνοι, αλλά και τζαμπατζήδες.

Με λίγη τύχη θα σπάσει η διακομματική ομερτά...

Μία ενδιαφέρουσα αλυσίδα αμφίπλευρων κατηγοριών μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχει ξεκινήσει τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό τα τελευταία χρόνια της κυβέρνησης Καραμανλή. Πιστεύουμε ότι πρόκειται για υπέρτατη προσφορά του Στουρνάρα στη χώρα, όχι γιατί ξεσκέπασε κάτι που δεν ξέραμε, αλλά γιατί με τρεις κουβέντες έθεσε σε κίνηση τη διαδικασία απόδοσης ευθυνών για το χάος που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ελπίζουμε να ξετυλιχτεί μέχρι τέλους το κουβάρι της ανικανότητας και υστεροβουλίας και έχουμε βάσιμες ελπίδες ότι θα ξετυλιχθεί μέχρι τέλους, γιατί το μόνο στο οποίο ουσιαστικά έχουν κάποια ικανότητα τα δύο κόμματα είναι στον επικοινωνιακό πόλεμο, που γινόταν μέχρι τώρα με συγκεκριμένους όρους, εντός ενός πλαισίου. Ανέκαθεν αυτός ο πόλεμος ήταν στημένος και αντιπαραγωγικός και πάντως κενός ουσιαστικών πληροφοριών για τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Με τα νέα δεδομένα της καταστροφικής κρίσης, τις βαρύτατες ευθύνες και με λίγη τύχη στη πλευρά του απλού πολίτη, αυτή τη φορά ο ανιαρός θεσμός του κομματικού πολέμου θα λειτουργήσει υπέρ μας: Από την μανία τους να βγουν αθώοι του αίματος, θα ξεσκεπάσουν ο ένας τον άλλο και θα μάθουμε από πρώτο χέρι τι πραγματικά συνέβη.

Ο κακομοίρης ο Στουρνάρας δεν είπε κάτι καινούριο, απλά μας θύμισε το αυτονόητο: ότι η οικονομική αποτυχία της Ελλάδας έχει όνομα και διεύθυνση, ή μάλλον πολλά ονόματα, συγκεκριμένα και γνωστά, δηλαδή πράγματα που τα ξέραμε, αλλά η λαίλαπα των τελευταίων ετών έχει ξεθωριάσει στην μνήμη. Οι χιλιάδες προσλήψεις πριν την χρεωκοπία, η ασυδοσία στην υγεία και τους ΟΤΑ, οι αβέρτα συντάξεις και επιδόματα, η φορολόγηση μόνο στα κορόιδα, οι κομματικές φιέστες και οι "επικοινωνιακές στρατηγικές" είχαν πολιτικούς προϊσταμένους, δεν ήταν αυθύπαρκτα. Δεν πέρασε και τόσος καιρός από τότε που η οικονομία ήταν "θωρακισμένη" και η διανεμητική πολιτική τύπου μπάτε σκύλοι αλέστε λεγόταν "ήπια προσαρμογή". Ακόμη πιο νωπό είναι το "λεφτά υπάρχουν" και τα περί "πιστολιού στο τραπέζι". Ο Στουρνάρας είπε αυτό που όλοι λίγο-πολύ ξέραμε, ότι οι δύο γνωστές και απολύτως εξαιρεταίες κυβερνήσεις βούλιαξαν το καράβι - και φυσικά έπεσαν πάνω του να τον φάνε. Βλέπετε, ξέρουν καλά ότι οι ευθύνες της περιόδου, εφόσον θα αποδωθούν, θα εξαφανίσουν πολιτικά την παράταξη που θα τις επωμιστεί, όχι μόνο γιατί κατέστρεψε την οικονομία, αλλά και γιατί την ίδια ώρα ξεφούρνιζε τις παραπάνω σαχλαμάρες. Δεν πρέπει κανείς να ξεχάσει ότι στην απερίγραπτη κυβέρνηση "σεμνά και ταπεινά" του Καραμανλή συμμετείχε ο σημερινός πρωθυπουργός και ότι στην εξίσου απερίγραπτη κυβέρνηση των λάπτοπ και των σεμιναρίων του Παπανδρέου, συμμετείχε ο έτερος εταίρος Βενιζέλος. 

Τα κλειδιά τα κρατάνε ακόμη οι άνθρωποι που έκαναν τη ζημιά, και δεν χάνουν ευκαιρία να αποσείσουν με παρρησία κάθε ευθύνη. Η Φώφη, από γεννησιμιού της χρισμένη σοσιαλίστρια εξτραορντινέρ, μετά από αλλεπάλληλες εκλογικές αποτυχίες μιλάει για "δυσανάλογες" ευθύνες που σήκωσε το ΠΑΣΟΚ, ωσάν η εκλογική του κατάρρευση και η φυλάκιση Τσοχατζόπουλου να το εξαγνίζει, ενώ ο πολύς Μανώλης Κουφαλογιάννης, ονομαστός σαλτιμπάγκος κι αυτός στο κομματικό τσίρκο της αποτυχίας, από (άλλο) τζάκι, με θράσος εκπορευόμενο εκ του πριγκιπικού του DNA, "έβαλε χαμηλό βαθμό" στον υπουργό Οικονομικών "στο μάθημα της "οικονομικής ιστορίας"!

Πρώτα κατέστρεψαν την οικονομία με αλόγιστες παροχές και άκρατο δανεισμό λέγοντας ότι δεν είχαμε πρόβλημα, κι ύστερα τα βρήκαν μεταξύ τους για να μας χαρατσώσουν να πληρώσουμε το μάρμαρο και να μας πουν ότι μας σώζουν και τώρα κάνουν πιρουέττες για να αποποιηθούν την ευθύνη! Πρόκειται για κλασσικά μικροπολιτικά τεχνάσματα παραπλάνησης, στάνταρ διαδικασίες κομματικής λαμογιάς και πολιτικής ένδειας. Όπως υποδεικνύει η αρμονική συνεργασία κάτω από την τρικομματική, δεν υπήρχε η παραμικρή διαφοροποίηση μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας: απλά ήταν και είναι ακόμη δύο μεγάλες παρέες με κοινά συμφέροντα και κοινή ρητορική, που εναλλάσσονταν στις καρέκλες κατά την εκλογική συγκυρία, με ακριβώς τους ίδιους στόχους: να εξυπηρετήσουν εαυτούς και αλλήλους και να φορτώνουν το κόστος στους εκτός κομματικών νυμφώνων. Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να αναδεικνύουμε στην ηγεσία κλεπτοκρατικές φατρίες τελειωμένων φαφλατάδων, με μοναδικό προσόν το εντυπωσιακό μπουρ-μπουρ και τα μικρο-ρουσφέτια. Πρέπει να τελειώνουμε με τις παρατάξεις των γιών, ανηψιών, θυγατέρων, εξαδέλφων και κουμπάρων που αρμέγουν τη χώρα. Αν είμαστε λίγο τυχεροί, θα ξεσκεπάσουν ο ένας το άλλο και θα περάσουν στην πολιτική ανυπαρξία να ησυχάσουμε.

Οξεία συνδικαλιστική ανεπάρκεια

Ένας από τους λόγους που υποφέρουμε είναι γιατί εδώ και καιρό οι θεσμοί που υποτίθεται ότι μας υπηρετούσαν, κατέληξαν να υπηρετούν τους ανθρώπους που τους στελέχωναν και μέσω αυτών και κυρίως, τους πολιτικούς τους προϊσταμένους. Είναι κύριο σύμπτωμα της πνευματικής ένδειας που μας κατατρύχει, ότι ξεχάσαμε ή αγνοήσαμε ότι σαν κοινωνία οι μοίρες όλων μας είναι αλληλένδετες, αν όχι απολύτως αλληλοεξαρτημένες. Οι θεσμοί που πρεσβεύουν τα παραπάνω και οι κοινωνικές συμφωνίες που προάγουν την αλληλεγγύη και την κοινωνική ισότητα, διαβρώθηκαν από τον κομματισμό, τις παρεοκρατίες των κολλητών, των κουμπάρων και - τελευταία μαθαίνουμε - και των εξαδέλφων.

Οι βασικοί θεσμοί που νοσούν σε βαθμό αποσύνθεσης και που αν δεν αναταχθούν γρήγορα κινδυνεύουμε όλοι μας, είναι η Δικαιοσύνη και το συνδικαλιστικό κίνημα. Η πρώτη νοσεί βαριά και δημόσια: Οι δικαστικοί λειτουργοί, οι κύριοι εκπρόσωποι της νομιμότητας, καταπατούν απροσχημάτιστα τον κύριο νόμο που υποτίθεται ότι υπηρετούν, το Σύνταγμα, με ρητά απαγορευμένες, ελαφρώς συγκεκαλυμένες απεργίες. Τώρα γινόμαστε μάρτυρες και της ανεπάρκειας του συνδικαλιστικού κινήματος, καθώς παρακολουθούμε ασύνταχτες κινητοποιήσεις που είναι καταδικασμένες σε αποτυχία, καθώς βασίζονται σε αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος. 

Ο συνδικαλισμός του τσαμπουκά και των ανερμάτιστων μειοψηφιών μπορεί να απέδωσε κάποια πράγματα στο παρελθόν (τα πρώτα που εξανεμίστηκαν από τα μνημόνια), αλλά έχει προκαλέσει τον κατακερματισμό του κόσμου της εργασίας και έχει οδηγήσει σε ωχαδερφισμό και λογική περιχαρακωμένων και αυτόνομων συντεχνιών. Το συνδικαλιστικώς μεγαλειώδες ΠΑΣΟΚ του Πολυζωγόπουλου και του Φωτόπουλου (κι αυτή η αποτυχία έχει ονοματεπώνυμο...) ανέδειξε ως αποτελεσματικότερη πρακτική την υποβολή των υπόλοιπων κοινωνικών ομάδων στην μεγαλύτερη δυνατή, μηντιακώς κορεσμένη, ταλαιπωρία, ενώ τα μεγαλοστελέχη που προϊσταντο αυτών των μορφών εγωκεντρικού "αγώνα", προαλείφονταν για βουλευτικά έδρανα και υπουργικές πολυθρόνες. Η εικόνα των τρακτέρ στην εθνική οδό, παρά τα καυτά για τους αγρότες προβλήματα, μοιάζει με χιλιοειπωμένο ανέκδοτο σε μπουχτισμένο ακροατήριο. Αν κλείσουν οι δρόμοι είναι πιθανό να έχουμε ανοιχτές συγκρούσεις, καθώς δεν υπάρχει πια ανοχή για την επιβολή μιας κοινωνικής ομάδας επί των άλλων, όσο θεμιτά κι αν είναι τα αιτήματα.

Αυτό το σαθρό και ενοχοποιημένο συνδικαλιστικό οικοδόμημα προσπαθεί, ανακυκλώνοντας επικοινωνιακές στρατηγικές αυτοδιάψευσης, να ξορκίσει τον έξωθεν επιβεβλημένο οικονομικό ζόφο. Αντιμάχεται μια κυβέρνηση που δεν έχει επιλογη παρά να επιβάλει μείωση εισοδημάτων σε όλες τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Η συνδικαλιστική περιχαράκωση προσφέρεται σαν όπλο στην κυβέρνηση, να στρέψει τη μια κοινωνική ομάδα κατά της άλλης ως "προνομιούχους" και "ταραχοποιούς".

Το μέτρο της απόλυτης χρεωκοπίας του συνδικαλισμού στην Ελλάδα είναι ότι μετά από πέντε χρόνια ύφεσης, τρία μνημόνια και το ευρωπαϊκό ρεκόρ ανεργίας, δεν κατάφερε να υψώσει αποτελεσματικό ανάστημα ενάντια στις υφεσιακές πολιτικές. Δεν έχει να επιδείξει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΖΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ στην πιο δυσβάσταχτη οικονομική πολιτική που έχουν βιώσει δύο γενιές! Συνδικαλισταράδες άλλοτε πανίσχυρων κομματικών μηχανισμών, με προσβάσεις και επιρροή σε κράτος και κοινωνία, δεν κατάφεραν μια πάνδημη κινητοποίηση, να στείλουν σαφές μήνυμα στο εσωτερικό και το εξωτερικό ότι οι εργαζόμενοι έχουν θέση στο τραπέζι, ακόμη και για την αποπληρωμή του χρέους. Ο συνδικαλισμός δεν είναι μόνο για να μοιράζει την πίτα ή μάλλον, τα ξένα κόλλυβα - αλλά για να προάγει πραγματοποιήσιμες λύσεις ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Επίσης δεν κατάφεραν, και αυτό είναι αποτυχία και των άλλων εμπλεκομένων, να διεθνοποιήσουν τα ζητήματα που δεν είναι αποκλειστικά ελληνικές ιδιαιτερότητες (υφεσιακές συνταγές, διαφθορά, στρεβλώσεις της αγοράς κλπ.). Η λιτότητα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αν κι εδώ φαίνεται να έχει γίνει η μεγαλύτερη ζημιά. Δεν επιχειρήθηκε ουσιαστικός συντονισμός με συνδικαλιστικά κινήματα άλλων χωρών με την ίδια παθογένεια. Αν οι πολιτικοί θώκοι πανευρωπαϊκά διακατέχονται από νεοφιλελευθερισμό, τότε θα περίμενε κανείς ότι θα σχηματιζόταν αυθόρμητα ένα αντίπαλο δέος από τους χώρους εργασίας, κάτι που δεν συνέβει, ή άν συνέβει δεν εδραιώθηκε.

Αντί αυτών, έχουμε άναρθρες κραυγές της αυτιστικής αριστεράς και της "πατριωτικής" δεξιάς, με κύριο σύνθημα την ΜΗ αποπληρωμή του χρέους, δηλαδή την απομόνωση της χώρας. Μικροί Χότζες μιας αξιολύπητης περιχαρακωμένης Αλβανίας της φαντασίας τους, γραφικοί και ξεπερασμένοι, τώρα αξιολογούνται από άχρηστοι μέχρι επικίνδυνοι. Το βεβαρημένο παρελθόν του συνδικαλισμού και η ανικανότητα του να κινητοποιήσει ΟΛΟΥΣ τους Ελληνες και γιατί όχι και τους ευρωπαίους εργαζόμενους σε ένα θεμιτό αγώνα κατά της οικονομικής καταδυνάστευσης, εσωτερικής και εξωτερικής, στοιχίζει πολύ σε όλους μας και θα αποτυπωθεί σαν μια από της μεγαλύτερες αποτυχίες της εποχής μας.