Οι παπαριές περί "ακυβερνησίας" δίνουν και παίρνουν!
Μέχρι στιγμής οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν λαμπρά δεδομένα για τις επικείμενες εκλογές. Πρώτον, κανείς δεν εξασφαλίζει αυτοδυναμία και δεύτερον, τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας κατακρημνίζονται. Ενώ οι απειλές για "πολιτική αστάθεια" και "ανεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις" μέχρι τελικής αυτοδυναμίας πέφτουν βροχή, ο κόσμος αγνοεί τα ψευτοδιλήμματα και γυρίζει σελίδα απαιτώντας από τα κόμματα να τα βρούνε και να συνθέσουν ένα, αν όχι καθολικά, τουλάχιστον ευρέως αποδεκτό πολιτικό μέτωπο μπροστά στην εθνική κρίση που αντιμετωπίζουμε. Δεδομένης της χρεωκοπίας της χώρας στην οποία μας οδήγησαν τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και της ανεπάρκειας του πολιτικού προσωπικού που πρωτοστάτησε, αν δεν αντιδράσουμε δυναμικά με την ψήφο μας οι γνωστοί κουραδοβαρόνοι θα πάρουν πάλι δημόσια αξιώματα, με το απίστευτο θράσσος και την γνωστή ξιπασμένη ρητορική τους. Δεν είμαστε "κατακερματισμένοι", καμία θεωρία της πολιτικής ή λογική δημοκρατίας δεν λέει ότι πρέπει να ψηφίζουμε ομαδόν, μας αντιμετωπίζουν σαν εκλογικά πρόβατα με την γκλίτσα της πολιτικής αστάθειας!
Είναι αυτονόητο ότι όσο πλησιάζουν οι εκλογές, αυτές οι απειλές για αστάθεια και ακυβερνησία θα ενταθούν, με ξόρκια για πολιτικά απαράδεκτους όπως τον Καμμένο και την Χρυσή Αυγή. Παρ' όλο που η ρητορική των συγκεκριμένων είναι σαφώς αποκρουστική, η παρουσία τους στη Βουλή και το κράξιμο που θα ρίξουν θα είναι υγιέστερο από τα καμώματα που είδαμε πριν λίγες εβδομάδες με τις νυχτερινές τροπολογίες της τελευταίας στιγμής. Τα δύο μεγάλα κόμματα θέλουν το κράτος για λάφυρο χωρίς ενοχλητικούς στα πόδια τους, γιατί πέφτουν αλληλοκαρφώματα και χαλάει η μανέστρα της κομματικής αρπαχτής. Όσο περισσότερα κρατικά αγαθά (θέσεις εργασίας και δημόσια έργα) μοιράσουν στα δικά τους παιδιά, τόσο αυγατίζουν τους κομματικούς στρατούς διαφθείροντας ψηφοφόρους-πελάτες, με μοναδικό σκοπό να παραμείνουν στην εξουσία περισσότερο. Μια δοκιμασμένη "πολιτική" συνταγή του ΠΑΣΟΚ, ένας φαύλος κύκλος στη πλάτη μας που δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική. Πρόκειται για άλλο ένα παρακλάδι της οικονομίας της αγοράς, με συναλλασόμενα αγαθά ψήφους και εξουσία. Αν χρειάζεται να μπει ο Μιχαλολιάκος στη Βουλή για να τους κράξει, ας μπει, γιατί ο φανερός ναζί που φοράει την ιδεολογική του ανεπάρκεια στο κούτελο, ή ο γραφικός Καμμένος που επαγγέλεται μια παραμυθένια ακεραιότητα των ένστολων αντιμετωπίζεται ευκολότερα, παρά ο ιδεολογικώς άμεμπτος σοσιαλ-ληστής που στήνει εξεταστικές τύπου λούνα παρκ και δικαιώνει νομοθετικά μιζαδόρους (Ζίμενς), δηλαδή που έμμεσα αλλά αποτελεσματικότατα ακυρώνει τον θεσμό του κοινοβουλίου.
Σε αυτή τη χώρα δεν έχει γίνει πολιτικός διάλογος για δεκαετίες, καθοριζόμαστε από συμπεριφορές και διαδικασίες που αφορούν το κοινό ποινικό δίκαιο, όπως αποδεικνύουν οι αποκαλύψεις για την περιουσία του Τσοχατζόπουλου. Ειδικά ο τηλεοπτικός χρόνος είναι γεμάτος παραπολιτική, ενώ την ώρα της κάλπης συναλλασόμαστε, ψηφίζουμε για να αγοράσουμε κάποιο προσωπικό ή οικογενειακό μέλλον. Όμως οι υποσχέσεις για "τακτοποίηση" αποδείχθηκαν πλαστές, με προσωρινές συμβάσεις και ψαλιδισμένες αποδοχές. Πρέπει να ξανα-ανακαλύψουμε την πολιτική διαδικασία που έχει εκλείψει για ολοκληρες γενιές, να μάθουμε πως να διαθέτουμε έννομα τους κοινούς μας πόρους, τους ΚΟΙΝΟΥΣ, όχι τους οικειοποιημένους, για το κοινό καλό, αντί για το καλό της τάδε ή της δείνα σαματατζίδικης συντεχνείας. Να θυμηθούμε την έννοια του πολίτη, του περήφανου και υπόχρεου κοινωνικού ανθρώπου, που εκτός από τα στενά όρια του οικογενειακού και φιλικού του κύκλου λειτουργεί συνειδητά και στην ευρύτερη κοινωνία. Εκεί μόνο μπορεί να ευδοκιμήσει και για αυτό χρειάζεται ένα ανθρωποκεντρικό και σταθερό περιβάλλον ανάπτυξης, όπως ασφάλεια και στήριξη από το κράτος.
Ο Αϊνστάιν όρισε την παραφροσύνη ως την συνεχή επανάληψη του ίδιου σφάλματος με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει το αποτέλεσμα. Μόνο οι ταγμένοι κομματικοί κλακαδόροι αρνούνται πλέον να αναγνωρίσουν την πραγματικότητα που μας έφερε στο χείλος του γκρεμού. Βάστα Έλληνα, μην τρελένεσαι, μην μασάς απειλές, κράτα την ψυχραιμία σου μέχρι να τους διώξεις, αλλιώς θα σου κλέψουν πάλι την ψήφο. Είναι ευκαιρία, όχι μόνο να τιμωρήσουμε αλλά και να αλλάξουμε. Όλη η υφήλιος, αφού μας λοιδώρησε ή μας οικτήρε για το χάλι μας, περιμένει να δει τι θα κάνουμε. Είναι ευκαιρία, εδώ που γεννήθηκε η δημοκρατία να ξεκινήσει ένα παγκόσμιο παράδειγμα κοινωνικής δημιουργίας, αρκεί να πιστέψουμε ότι είμαστε καλύτεροι από τα ανθρωπάκια μπροστά στις κάμερες, που μας "τακτοποιούν" σε μικρές τρύπες ώστε αυτοί να κρατήσουν τις δερμάτινες πολυθρόνες. Βαστάτε ωρέ! Δικές μας είναι οι πολυθρόνες, ΕΜΕΙΣ θα διαλέξουμε ποιοί θα καθήσουν. Σε λίγες εβδομάδες.
Μέχρι στιγμής οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν λαμπρά δεδομένα για τις επικείμενες εκλογές. Πρώτον, κανείς δεν εξασφαλίζει αυτοδυναμία και δεύτερον, τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας κατακρημνίζονται. Ενώ οι απειλές για "πολιτική αστάθεια" και "ανεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις" μέχρι τελικής αυτοδυναμίας πέφτουν βροχή, ο κόσμος αγνοεί τα ψευτοδιλήμματα και γυρίζει σελίδα απαιτώντας από τα κόμματα να τα βρούνε και να συνθέσουν ένα, αν όχι καθολικά, τουλάχιστον ευρέως αποδεκτό πολιτικό μέτωπο μπροστά στην εθνική κρίση που αντιμετωπίζουμε. Δεδομένης της χρεωκοπίας της χώρας στην οποία μας οδήγησαν τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και της ανεπάρκειας του πολιτικού προσωπικού που πρωτοστάτησε, αν δεν αντιδράσουμε δυναμικά με την ψήφο μας οι γνωστοί κουραδοβαρόνοι θα πάρουν πάλι δημόσια αξιώματα, με το απίστευτο θράσσος και την γνωστή ξιπασμένη ρητορική τους. Δεν είμαστε "κατακερματισμένοι", καμία θεωρία της πολιτικής ή λογική δημοκρατίας δεν λέει ότι πρέπει να ψηφίζουμε ομαδόν, μας αντιμετωπίζουν σαν εκλογικά πρόβατα με την γκλίτσα της πολιτικής αστάθειας!
Είναι αυτονόητο ότι όσο πλησιάζουν οι εκλογές, αυτές οι απειλές για αστάθεια και ακυβερνησία θα ενταθούν, με ξόρκια για πολιτικά απαράδεκτους όπως τον Καμμένο και την Χρυσή Αυγή. Παρ' όλο που η ρητορική των συγκεκριμένων είναι σαφώς αποκρουστική, η παρουσία τους στη Βουλή και το κράξιμο που θα ρίξουν θα είναι υγιέστερο από τα καμώματα που είδαμε πριν λίγες εβδομάδες με τις νυχτερινές τροπολογίες της τελευταίας στιγμής. Τα δύο μεγάλα κόμματα θέλουν το κράτος για λάφυρο χωρίς ενοχλητικούς στα πόδια τους, γιατί πέφτουν αλληλοκαρφώματα και χαλάει η μανέστρα της κομματικής αρπαχτής. Όσο περισσότερα κρατικά αγαθά (θέσεις εργασίας και δημόσια έργα) μοιράσουν στα δικά τους παιδιά, τόσο αυγατίζουν τους κομματικούς στρατούς διαφθείροντας ψηφοφόρους-πελάτες, με μοναδικό σκοπό να παραμείνουν στην εξουσία περισσότερο. Μια δοκιμασμένη "πολιτική" συνταγή του ΠΑΣΟΚ, ένας φαύλος κύκλος στη πλάτη μας που δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική. Πρόκειται για άλλο ένα παρακλάδι της οικονομίας της αγοράς, με συναλλασόμενα αγαθά ψήφους και εξουσία. Αν χρειάζεται να μπει ο Μιχαλολιάκος στη Βουλή για να τους κράξει, ας μπει, γιατί ο φανερός ναζί που φοράει την ιδεολογική του ανεπάρκεια στο κούτελο, ή ο γραφικός Καμμένος που επαγγέλεται μια παραμυθένια ακεραιότητα των ένστολων αντιμετωπίζεται ευκολότερα, παρά ο ιδεολογικώς άμεμπτος σοσιαλ-ληστής που στήνει εξεταστικές τύπου λούνα παρκ και δικαιώνει νομοθετικά μιζαδόρους (Ζίμενς), δηλαδή που έμμεσα αλλά αποτελεσματικότατα ακυρώνει τον θεσμό του κοινοβουλίου.
Σε αυτή τη χώρα δεν έχει γίνει πολιτικός διάλογος για δεκαετίες, καθοριζόμαστε από συμπεριφορές και διαδικασίες που αφορούν το κοινό ποινικό δίκαιο, όπως αποδεικνύουν οι αποκαλύψεις για την περιουσία του Τσοχατζόπουλου. Ειδικά ο τηλεοπτικός χρόνος είναι γεμάτος παραπολιτική, ενώ την ώρα της κάλπης συναλλασόμαστε, ψηφίζουμε για να αγοράσουμε κάποιο προσωπικό ή οικογενειακό μέλλον. Όμως οι υποσχέσεις για "τακτοποίηση" αποδείχθηκαν πλαστές, με προσωρινές συμβάσεις και ψαλιδισμένες αποδοχές. Πρέπει να ξανα-ανακαλύψουμε την πολιτική διαδικασία που έχει εκλείψει για ολοκληρες γενιές, να μάθουμε πως να διαθέτουμε έννομα τους κοινούς μας πόρους, τους ΚΟΙΝΟΥΣ, όχι τους οικειοποιημένους, για το κοινό καλό, αντί για το καλό της τάδε ή της δείνα σαματατζίδικης συντεχνείας. Να θυμηθούμε την έννοια του πολίτη, του περήφανου και υπόχρεου κοινωνικού ανθρώπου, που εκτός από τα στενά όρια του οικογενειακού και φιλικού του κύκλου λειτουργεί συνειδητά και στην ευρύτερη κοινωνία. Εκεί μόνο μπορεί να ευδοκιμήσει και για αυτό χρειάζεται ένα ανθρωποκεντρικό και σταθερό περιβάλλον ανάπτυξης, όπως ασφάλεια και στήριξη από το κράτος.
Ο Αϊνστάιν όρισε την παραφροσύνη ως την συνεχή επανάληψη του ίδιου σφάλματος με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει το αποτέλεσμα. Μόνο οι ταγμένοι κομματικοί κλακαδόροι αρνούνται πλέον να αναγνωρίσουν την πραγματικότητα που μας έφερε στο χείλος του γκρεμού. Βάστα Έλληνα, μην τρελένεσαι, μην μασάς απειλές, κράτα την ψυχραιμία σου μέχρι να τους διώξεις, αλλιώς θα σου κλέψουν πάλι την ψήφο. Είναι ευκαιρία, όχι μόνο να τιμωρήσουμε αλλά και να αλλάξουμε. Όλη η υφήλιος, αφού μας λοιδώρησε ή μας οικτήρε για το χάλι μας, περιμένει να δει τι θα κάνουμε. Είναι ευκαιρία, εδώ που γεννήθηκε η δημοκρατία να ξεκινήσει ένα παγκόσμιο παράδειγμα κοινωνικής δημιουργίας, αρκεί να πιστέψουμε ότι είμαστε καλύτεροι από τα ανθρωπάκια μπροστά στις κάμερες, που μας "τακτοποιούν" σε μικρές τρύπες ώστε αυτοί να κρατήσουν τις δερμάτινες πολυθρόνες. Βαστάτε ωρέ! Δικές μας είναι οι πολυθρόνες, ΕΜΕΙΣ θα διαλέξουμε ποιοί θα καθήσουν. Σε λίγες εβδομάδες.
No comments:
Post a Comment