Μόνο σαν θαύμα μπορεί να χαρακτηριστεί η ταχύτης με την οποία ο Μάκης Νοτίδης εκτοξεύτηκε από τα έδρανα της ακραιφνούς αντιπολίτευσης σε υπουργικό θώκο. Ακόμη πιο θαυμαστή είναι η πορεία του έκτοτε, όταν γύρισε την πλάτη στο κόμμα που τον ανέδειξε και ασπάστηκε αυτό που σφυροκοπούσε (δυστυχώς δεν υπάρχει ανάλογο ρήμα με τσεκούρι). Αλλά εκεί που σαστίζει ο νους, είναι πόσο γρήγορα προσαρμόστηκε ο υπουργός Μάκης στις πιο σκοτεινές πλευρές της εξουσίας, αυτός ο νεοσσός της άσκησής της. Σε διάστημα λίγων εβδομάδων, μεταμορφώθηκε σε γκουρού της μεταμεσονύχτιας τροπολογίας, της απίστευτης αυτής ελληνικής κοινοβουλευτικής πατέντας που ουσιαστικά ακυρώνει το πολίτευμα και το μετατρέπει σε "δημοκρατία της τροπολογίας" ή άλλως σε εν κρυπτώ διακυβέρνηση.
Όψιμη η ταραχή "κεντροαριστερών" κύκλων για την ιλιγγιώδη δημοσκοπική άνοδο της Χρυσής Αυγής με την δεδηλωμένη ναζιστική ιδεολογία, σαν απειλή για την δημοκρατία και τους πολιτειακούς θεσμούς. Αλλά ποιά είναι μεγαλυτερη απειλή για το πολίτευμα από την κρυπτο-νομοθεσία με εκ των υστέρων προσδιοριζόμενες υπουργικές αποφάσεις και νυχτερινές τροπολογίες που φωτογραφίζουν "δικά μας παιδιά" και εξυπηρετούν οικείες ψηφοθηρικές ανάγκες; Την πόρτα στους ναζί την άνοιξαν οι κρυπτο-ναζί σοσιαλιστές με την ανοχή των φιλο-ναζί κεντροδεξιών, που άλωσαν βουλή και κράτος με αλλοτινές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες και σήμερα προσπαθούν να κρεμάσουν κουδούνια σε όποιον αντιστέκεται στον διαρκή στραγγαλισμό κράτους και διοίκησης κάτω από τις μπότες τους. Ο υπουργός Μάκης δεν είναι παρά μια γλαφυρή ουρά, μια τελειωτική πινελιά στην σβάστικα, που κατέλυσε τις πρώτες πρωϊνές ώρες την κοινοβουλευτική δημοκρατία (το "προεδρευομένη" είναι ούτως ή άλλως και θεσμικά διακοσμητικό), όπου το πρώτο κόμμα παίρνει όλα τα κλειδιά κι οι άλλοι μένουν απέξω να γαυγίζουν μάταια για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Εξ'ού και το πάγιο αντιπολιτευτικό αίτημα για την ταχύτερη δυνατή προσφυγή, με ισωπεδωτική αντιπολίτευση επί πάντων πεπραγμένων μιας κυβέρνησης, ακόμη και των εποικοδομητικών.
Η επινόηση της ενισχυμένης αναλογικής, η ιδιοτελής εμμονή σε "ισχυρές κυβερνήσεις" και αυτονομίες και οι απειλές για "αστάθεια" και συνεχείς εκλογές μέχρι να εξασφαλιστούν αυτές, είναι ο μόνιμος εκβιασμός των κομμάτων εξουσίας ώστε να μην έχουν ενοχλητικούς ελέγχους όταν οικειοποιούνται κράτος και διοίκηση επί τη εκλογή τους. Το κατάλαβε γρήγορα και ο μετεωρικής ανόδου υπουργός Μάκης και έπαιξε το παιχνίδι αριστοτεχνικά: μπήκε φυτευτός σε κόμμα εξουσίας ΚΑΙ έγινε υπουργός διακομματικής υπό της ευλογίες Ευρώπης και ΔΝΤ, αλλά ΚΑΙ προστάτης άγιος ταξιτζηδέων και βυτιοφορέων, με κρυφά νυχτερινά θαύματα που συμβαίνουν όταν οι πιστοί κοιμούνται ή χαζεύουν τουρκικά σήριαλ. Δάκρυσε η εικόνα του Θύμιου του Λυμπερόπουλου...
Όψιμη η ταραχή "κεντροαριστερών" κύκλων για την ιλιγγιώδη δημοσκοπική άνοδο της Χρυσής Αυγής με την δεδηλωμένη ναζιστική ιδεολογία, σαν απειλή για την δημοκρατία και τους πολιτειακούς θεσμούς. Αλλά ποιά είναι μεγαλυτερη απειλή για το πολίτευμα από την κρυπτο-νομοθεσία με εκ των υστέρων προσδιοριζόμενες υπουργικές αποφάσεις και νυχτερινές τροπολογίες που φωτογραφίζουν "δικά μας παιδιά" και εξυπηρετούν οικείες ψηφοθηρικές ανάγκες; Την πόρτα στους ναζί την άνοιξαν οι κρυπτο-ναζί σοσιαλιστές με την ανοχή των φιλο-ναζί κεντροδεξιών, που άλωσαν βουλή και κράτος με αλλοτινές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες και σήμερα προσπαθούν να κρεμάσουν κουδούνια σε όποιον αντιστέκεται στον διαρκή στραγγαλισμό κράτους και διοίκησης κάτω από τις μπότες τους. Ο υπουργός Μάκης δεν είναι παρά μια γλαφυρή ουρά, μια τελειωτική πινελιά στην σβάστικα, που κατέλυσε τις πρώτες πρωϊνές ώρες την κοινοβουλευτική δημοκρατία (το "προεδρευομένη" είναι ούτως ή άλλως και θεσμικά διακοσμητικό), όπου το πρώτο κόμμα παίρνει όλα τα κλειδιά κι οι άλλοι μένουν απέξω να γαυγίζουν μάταια για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Εξ'ού και το πάγιο αντιπολιτευτικό αίτημα για την ταχύτερη δυνατή προσφυγή, με ισωπεδωτική αντιπολίτευση επί πάντων πεπραγμένων μιας κυβέρνησης, ακόμη και των εποικοδομητικών.
Η επινόηση της ενισχυμένης αναλογικής, η ιδιοτελής εμμονή σε "ισχυρές κυβερνήσεις" και αυτονομίες και οι απειλές για "αστάθεια" και συνεχείς εκλογές μέχρι να εξασφαλιστούν αυτές, είναι ο μόνιμος εκβιασμός των κομμάτων εξουσίας ώστε να μην έχουν ενοχλητικούς ελέγχους όταν οικειοποιούνται κράτος και διοίκηση επί τη εκλογή τους. Το κατάλαβε γρήγορα και ο μετεωρικής ανόδου υπουργός Μάκης και έπαιξε το παιχνίδι αριστοτεχνικά: μπήκε φυτευτός σε κόμμα εξουσίας ΚΑΙ έγινε υπουργός διακομματικής υπό της ευλογίες Ευρώπης και ΔΝΤ, αλλά ΚΑΙ προστάτης άγιος ταξιτζηδέων και βυτιοφορέων, με κρυφά νυχτερινά θαύματα που συμβαίνουν όταν οι πιστοί κοιμούνται ή χαζεύουν τουρκικά σήριαλ. Δάκρυσε η εικόνα του Θύμιου του Λυμπερόπουλου...
No comments:
Post a Comment