Δ. Κρέππας: Η ιδεολογία της αποτυχίας ή η αποτυχία της ιδεολογίας

Yπουργός Διοικητικής Αποσύνθεσης Δημήτρης Κρέππας. Το πιο εξώφθαλμο οξύμωρο σχήμα (ή αντίφαση αν θέλετε) στην σύγχρονη ελληνική πολιτική είναι ότι ο άνθρωπος που έχει πρωτοστατήσει της κομματικής τσιφλικοποίησης του δημοσίου, επιλέχθηκε από τον απερίγραπτο Γιωργάκη να το μεταρρυθμίσει...

Το πιο θεαματικό, όσο και καταθλιπτικό για το επίπεδό μας σαν λαός, είναι ο τρόπος που ο άνθρωπος αυτός φροντίζει να παραμείνει άθικτο στο δημόσιο το κομματικό φέουδο που χτίζει εδώ και δεκαετίες με μεθοδικότητα. Δεινός ρήτορας με ακακαταμάχητη πειθώ δια λογοτεχνικών σχημάτων, θα μπορούσε να πείσει οποιονδήποτε εχθρό ότι είναι φίλος και οποιονδήποτε φίλο ότι είναι προς όφελός του να "συστρατευτεί" μαζί του, δηλαδή να τον υπηρετεί αγόγγυστα. Μπορεί να μιλάει για ώρες χωρίς να λέει απολύτως τίποτα και να σε κάνει να νιώθεις υπέροχα που τον άκουσες. "Διαβάζει" με μια ματιά οποιοδήποτε ακροατήριο και με απαράμιλλο χρονισμό λέει την κατάλληλη στιγμή αυτό που χρειάζεται για να νιώσουν όλοι ότι βρίσκονται σε πλήρη ταύτιση μαζί του, ότι είχαν την άποψή του αλλά δεν το είχαν συνειδητοποιήσει. Μπορεί να κάνει ένα κομματικό τσούρμο να παραληρεί με ενθουσιασμό για την ίδια του την άγνοια και κουταμάρα. Θα έταζε ακόμη και την αναπροσαρμογή της γήινης τροχιάς γύρω από τον ήλιο για μερικές δημοσκοπικές μονάδες και φυσικά μετά θα την αναιρούσε εύσχημα. Πιο σημαντικά για το μέλλον μας, είναι ο κύριος υπαίτιος για την εικόνα που προβάλει η Ελλάδα στο εξωτερικό, ότι δεν τηρεί απολύτως καμία διεθνή δέσμευση και τελικά δεν μπορεί να κυβερνηθεί: Προστάτευσε με συνέπεια την αδράνεια και αναξιοκρατία του κομματισμού στο δημόσιο, που ακυρώνουν την αποτελεσματικότητα του και χαρακτηρίζουν τη χώρα ως έρμαιο και φαρσοκωμωδία και τους Έλληνες ως στυγνά λαμόγια. Ανακοινώνονται μέτρα που ποτέ δεν εφαρμόζονται από μια δημόσια διοίκηση που έχει αυτονομηθεί υπό την σημαία Κρέππα και συν αυτώ "συντρόφων", ως θεμέλιος λίθος και ουσιαστικός λόγος ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ. Κατά μια έννοια, κανείς δεν υπήρξε πιο ΠΑΣΟΚ από τον υπουργό Δημήτρη, με την εξαίρεση ίσως του Χρηστάκη του Παντοφλή. Θα υπονομεύσει με το βαμβάκι το κόμμα του μέχρι την εκλογική του εξαϋλωση και τη χώρα μέχρι την ανεξέλεγχτη χρεωκοπία, προκειμένου να διατηρήσει ανέπαφο τον προσωπικό του κομματικό στρατό, καθώς έτσι νομίζει ότι εξασφαλίζει την πολιτική του επιβίωση. Αυτό τον καθιστά το πιο επικίνδυνο υπουργό στην κυβέρνηση και τον πολιτικό που πρέπει να πάει στο σπίτι του πρώτος.