Θέλεις για γίνεις βαρώνος; Δημιούργησε μια μπανανία!

Μαθαίνουμε ότι δίνονται ομηρικές μάχες στις Βρυξέλλες για την συνέχιση του δανεισμού και την οικονομική συνέχεια του κράτους, αλλά οι αιτίες για την οικτρή ένδεια που ζούμε και οι σχετικές ευθύνες αποκαλύπτονται εδώ, στην πολύπαθη Αθήνα των λαθρομεταναστών και των λαμογιών. Την ώρα του μηντιακού παροξυσμού για τα τεχνικά θέματα της νέας συμφωνίας με ομόλογα, τράπεζες και ταμεία, η αλήθεια για την τραγελαφική μας κατάσταση ξεδιπλώνεται σε ένα ταπεινό συνέδριο ΜΚΟ. Αντιγράφουμε από το in.gr (http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231224209):

"Στο ιλιγγιώδες μέγεθος των 14 δισεκατομμυρίων ευρώ φθάνει το οικονομικό βάρος που επωμίζονται οι πολίτες, λόγω της διαφθοράς, της κακοδιοίκησης και της γραφειοκρατίας, όπως τονίστηκε σε συνέδριο της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάς, με τίτλο «Κράτος και Διαφθορά-Θεσμοί: Από την πτώση στην ανόρθωση».
Στο ζήτημα αναφέρθηκε ο καθηγητής στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, Παναγιώτης Καρκατσούλης, ο οποίος υπέδειξε με στοιχεία ότι για την άσχημη εικόνα του κράτους ευθύνονται η πολυνομία και η πολιτική αυθαιρεσία, όχι η εύκολη στοχοποίηση των υπαλλήλων.
Συγκεκριμένα, από το 1975 και μέσα σε 30 χρόνια, όπως ανέφερε, έχουν κατατεθεί 3.430 νόμοι, ενώ παράλληλα έχουν εκδοθεί 17.5000 ρυθμίσεις, 20.580 Προεδρικά Διατάγματα και 111.905 Υπουργικές Αποφάσεις (σημείωση Θυμηδίας: 8 και βάλε την ΗΜΕΡΑ!).
Μάλιστα, τόνισε ότι η κατάσταση έχει χειροτερέψει τα τελευταία χρόνια με τις εγκυκλίους που έχουν υποκαταστήσει τη νομοθεσία, ενώ παρατήρησε ότι γίνεται κατάχρηση και των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στην ύπαρξη -ουσιαστικά- ακόμη και σήμερα 78 υπουργείων (όσοι είναι οι γενικοί και ειδικοί γραμματείς της κυβέρνησης) που τυπικώς έχουν ενωθεί σε 15 υπουργεία και το διορισμό πάνω από 1.200 υπουργικών συμβούλων, για να αισθάνονται «μια ασφάλεια» οι υπουργοί, όπως σημείωσε, για να ολοκληρώσει δηλώνοντας απαισιόδοξος για την αποτελεσματική και διάφανη λειτουργία του κράτους.
Από την πλευρά της κυβέρνησης, ο υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Μανούσος Βολουδάκης, στη σύντομη παρέμβασή του, αναφέρθηκε στις προσπάθειες της Πολιτείας για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της αδιαφάνειας, για τις πρωτοβουλίες που λαμβάνονται για την απλούστευση των διαδικασιών και τη μείωση των δομών και των υπηρεσιών του κράτους που αλληλοκαλύπτονται και δημιουργούν οικονομικό βάρος και γραφειοκρατία στους πολίτες, καθώς και το σχέδιο για την ψηφιακή υπογραφή.

Η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι «αναποτελεσματική» και η πρόληψη στα «σπάργανα», επισήμανε ο πρώην εισαγγελέας και τέως ειδικός γραμματέας ΣΔΟΕ, Ιωάννης Διώτης, ο οποίος διαπίστωσε, με τη σειρά του, ότι η Πολιτεία εμφανίζεται διστακτική να λάβει μέτρα κατά της διαφθοράς και την αναγκαιότητα συντονισμού. Πρότεινε μάλιστα ότι θα πρέπει οι προϊστάμενοι να είναι συνυπεύθυνοι σε κρούσματα διαφθοράς των υφισταμένων τους, δεδομένου ότι δεν κατάφεραν να τους ελέγξουν αποτελεσματικά.
Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρος Ρακιντζής, επισήμανε κι αυτός την ανάγκη εθνικού συντονιστή, αλλά «να μην είναι ούτε πολιτικός ούτε από το επιχειρηματικό κόσμο, να μην έχει βαρίδια», όπως είπε χαρακτηριστικά, ενώ αναφέρθηκε και στην περικοπή των αρμοδιοτήτων του, μετά τη νομοθέτηση του νέου πειθαρχικού δικαίου στο Δημόσιο, όπου στα πειθαρχικά συμβούλια δεν θα υπάρχουν συνδικαλιστές, αλλά δικαστικοί. Κάτι, όμως, όπως είπε, δεν έχει γίνει ακόμη.
Αντίθετος με τον εθνικό συντονιστή, δήλωσε ο αντιεισαγγελέας Αρείου Πάγου και πρόεδρος της αρχής καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και ελέγχου των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης, Παναγιώτης Νικολούδης. Και δικαιολόγησε την άποψή του λέγοντας ότι οι πολλές αρχές και επιτροπές για την καταπολέμηση της διαφθοράς έχουν πλεονεκτήματα, όπως να είναι πιο ανταγωνιστικές και να κάνουν τη δουλειά τους όσο πιο έντιμα μπορούν, ενώ διερωτήθη ποιος θα ελέγχει τον εθνικό συντονιστή."

Απλά πράγματα δηλαδή: Αν είσαι ατσίδας του μπουρ μπουρ και πρώτη μούρη στην κοινωνία, και θέλεις να ελέγξεις και να επωφεληθείς από ένα δημόσιο σύστημα που κανονικά πρέπει να υπηρετεί τους πολλούς, το βραχυκυκλώνεις με αντιφατική και μη-εφαρμόσιμη πολυνομία. Μετά προΐστασαι όχι δια του νόμου, που είναι ουσιαστικά αυτο-εξουδετερωμένος και ανίσχυρος λόγω και της πολιτικά κατευθυνόμενης δικαιοσύνης, αλλά δια της άπαξ της τετραετίας εξαγορασμένης εκλογής σου και κυρίως δια πληθωρικής παρουσίας σε ΜΜΕ και θεσμικά βήματα. Μια μορφή μεσαιωνικής βαρονίας, με έμφαση στις ηγεμονικές εμφανίσεις και στο στομφώδες ύφος. 

Θέλεις να μην αναγκαστείς να κάνεις κάτι που έχει πολιτικό κόστος; Εκδίδεις σε μόνιμη βάση 8 υπουργικές αποφάσεις την ημέρα περί ανέμων και υδάτων. Όμως για να εξυπηρετείς τα κολλητάρια σου και να επανεκλέγεσαι ανεμπόδιστα στέλνεις τη νύχτα στη βουλή τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, άσχετες με υφιστάμενα νομοθετήματα. Για την προστασία σου διατηρείς και μια στρατιά συμβούλους που θα αναλάβουν την ευθύνη αν κάτι στραβώσει. Παράδειγμα η εξεταστική για το Βατοπέδι και οι εξηγήσεις που έδωσαν οι εμπλεκόμενοι υπουργοί για τις αποφάσεις τους - ότι "αποδέχθηκαν τις εισηγήσεις" των επιτελείων τους. 

Συνοψίζοντας, αν γουστάρεις να καβαλήσεις ένα κράτος και ένα λαό, ζάλισε τους με νομικούρες και κάνε τη δουλίτσα σου. Χαϊβάνια είναι, στο τέλος θα χρυσοπληρώσουν, όχι μόνο εσένα και την παρέα σου, αλλά ακόμη και το μηχανισμό σύγχισης που σε προστατεύει. Κι όταν τελειώσουν τα δανεικά που ξεκοκάλισες με την παρέα, πας στους Ευρωπαίους και σέρνεσαι για άλλα, στο τέλος θα στα δώσουν γιατί θα βαρεθούνε να εκλιπαρείς και θα λυπηθούν τα κορόιδα που καβάλησες. Τότε γυρνάς στην Αθήνα και παριστάνεις τον ήρωα, ότι πέτυχες σπουδαία συμφωνία. Και συνεχίζεις το καβάλημα. Μέγκλα!

ΕΡΤ και BBC: παθήματα και μαθήματα

"Το μεγάλο κακό στην ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά και στην κοινωνία που έγινε εξαιτίας της δικτατορίας -και το οποίο το ζούμε επαναλαμβανόμενο επί μία τριακονταετία και πλέον- είναι ότι η έννοια της δημοκρατίας ξεχείλωσε, κυριολεκτικά, στη Μεταπολίτευση επειδή ο πολιτικός κόσμος είχε παρασυρθεί στη μονοσήμαντη συμπλεγματική προσπάθεια να αποκαταστήσει τις τρωθείσες από δικτατορίες και προδικτατορικές αυθαιρεσίες, δημοκρατικές δομές της πολιτείας. Έτσι, οι δημοκρατικές έννοιες έγιναν άλλοθι για να πατήσει επάνω τους η ασυδοσία, και να δακτυλοδεικτούνται ως ένοχοι αυταρχικής συμπεριφοράς όσοι ήθελαν απλή εφαρμογή των δημοκρατικών κανόνων. ...Ως συνέπεια όλων αυτών, κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης οποιαδήποτε αναφορά σε δημοκρατικές αξίες, στην εφαρμογή των νόμων και στην αξιοκρατία, αποτελούσε ένδειξη αυταρχικών αντιλήψεων, νοσταλγία της χούντας και άλλα τινά ευτράπελα." Ευτράπελα, πράγματι:

Αυτό το λαμπρό μάθημα λογοδοσίας και αξιοκρατίας προέρχεται από το κ. Νίκο Σίμο σε άρθρο του στην "Καθημερινή", απάντηση στην κριτική ως αντιδημοκρατικής και αυταρχικής της αποπομπής δημοσιογράφων πρωϊνού (κατά κανόνα λάιτ) τηλεοπτικού προγράμματος που φέρονται να κατηγόρησαν άδικα υπουργό της κυβέρνησης. Σημειώνεται ότι ο κ. Σίμος είναι ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ επικεφαλής της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, που χρηματοδοτείται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ από όλους τους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας στην χώρα.

Σχεδόν ταυτόχρονα στην Βρετανία, δημοσιογραφικό φάουλ τηλεοπτικού προγράμματος που BBC, που πριν λίγες μέρες κατηγόρησε εκ παραδρομής πολιτικό για παιδεραστία, προκάλεσε την παραίτηση του προέδρου του δικτύου και δύο διευθυντών, ενώ δρομολογήθηκαν μεταρρυθμίσεις σε δομή και διοίκηση. Σημειώνεται ότι ο πρόεδρος επιλέγεται από ανεξάρτητο εποπτικό όργανο, κι όπως και η ΕΡΤ, χρηματοδοτείται κυρίως με την επιβολή σχετικού τέλους ("άδεια τηλεόρασης" ανά νοικοκυριό), με την διαφορά ότι δεν υποχρεούνται σε καταβολή όσοι δεν διαθέτουν τηλεοπτικούς δέκτες. Το επεισόδιο αποτέλεσε ευκαιρία για ορισμένους Βρετανούς πολιτικούς να επιχειρήσουν για πολλοστή φορά στην 90χρονη πορεία του, να αποκτήσουν θεσμική επιρροή επί του δικτύου. Αυτό αποκρούστηκε άλλη μια φορά με ένταση από το ίδιο το BBC αλλά και από ομάδες υποστήριξης πολιτών, οι οποίες παρακολουθούν στενά, εκτιμούν και επιτιμούν κατά περίπτωση και γενικά προάγουν την ενημερωτική και ψυχαγωγική ποιότητά του.
  
Κατ' αντιστοιχία στα εγχώρια, η σφιχτή αξιοκρατία που επικαλείται ο κ. Σίμος, οδήγησε στην επιλογή του Αιμίλιου Λιάτσου για τη διεύθυνση ενημέρωσης, απ' όπου δεν διανοήθηκε να μετακινηθεί χιλιοστό όταν οι υφιστάμενοί του κρίθηκαν επαγγελματικά ανεπαρκείς. Ποιός καλύτερος να διασφαλίσει την ποιότητα της ενημέρωσης του Έλληνα φορομπηγμένου, από το γνώστη των μυστικών των διασημοτήτων; Προτείνουμε τον Ψινάκη για τη χηρεύουσα θέση στο πρωϊνό πρόγραμμα, τουλάχιστον περιορίζεται σε μαθήματα στιλιστικής...

Μνημόνιο ΙΙΙ

 "...δεν είναι σωστό να απεργούν σε κάθε ιδιωτικοποίηση, δεν γίνεται να έχουν ένα κράτος που δεν συλλέγει τους φόρους του, τα υπουργεία δεν μπορούν καν να συνεργαστούν μεταξύ τους, οι δημόσιες συγκοινωνίες δεν μάζευαν αρκετά έσοδα ούτε καν για να πληρώσουν τους μισθούς των υπαλλήλων τους, μερικές συντάξεις ήταν πολύ μεγάλες, το κράτος είναι τεράστιο". Χύμα "αφήγηση" από τη φράου Μέρκελ, μας απαγγέλει τις κατηγορίες την ώρα που σκύβουμε το κεφάλι για το οικονομικό μας μαστίγωμα. Ούτε εμένα μου αρέσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, θα ήθελα δημόσια υπηρεσία (ΥΠΗΡΕΣΙΑ!) κάθε θεσμό που κάνει τη ζωή μου πιο εύκολη έναντι λογικού αντίτιμου - όμως την δική μου ζωή, όχι των "υπηρετούντων" που κατά κανόνα τις νέμονται σαν προσωπικές ιδιοκτησίες στο όνομα του λαού. Ούτε εμένα μου αρέσει να μας τη λένε οι ξένοι, ειδικά μια εθνικότητα που στο παρελθόν έχει σπείρει ανείπωτη δυστυχία στον τόπο, αλλά αφού μας ταϊζουν ακόμη το έχουν αυτό το δικαίωμα, μόνοι μας ανοίξαμε τη κερκόπορτα του υπερδανεισμού και του κρατικού ξεχαρβαλώματος. 

Αυτοί που αναμετρώνται αυτή την ώρα με δακρυγόνα και περίπολα και αύρες έξω από τη Βουλή, ας θυμηθούν ποιούς ψήφιζαν τα προηγούμενα χρόνια και γιατί, κι ας αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί. Δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς ουσιαστική συμμετοχή, δεν υπάρχει διογκούμενο λαϊκό κράτος χωρίς χρεωκοπία, δεν υπάρχει ευμάρεια χωρίς μέτρημα, δεν υπάρχει πολιτεία πελατών ούτε πελατεία πολιτών, δεν υπάρχουν σωτήρες και προδότες. Υπάρχουν έντιμοι και ικανοί που σιώπησαν ή έφυγαν μπροστά στην κυριαρχία της πολιτικής φαυλότητας και της παραπολιτικής σαχλαμάρας και υπάρχουν λαμόγια και ανίκανοι που κατέλαβαν τον κενό χώρο. Εφόσον δώσαμε κατ' επιλογή το τιμόνι σε καθυστερημένους, δεν δικαιούμαστε να γκρινιάζουμε που έριξαν το σκάφος στα βράχια. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αντιδράσουμε, αλλά όχι χτυπώντας  αστυνομικούς των εξακοσίων ευρώ, ούτε καίγοντας τη Βουλή. Θέλουμε αύριο-μεθαύριο να βάλουμε εκεί αυτούς που αποφύγαμε με βλακώδη επιχειρήματα να αναδείξουμε στο παρελθόν. Πρέπει να διορθώσουμε τα λάθη μας, ένα-ένα, όπως τα κάναμε.

Εκλογές... χθες!

Πέρασαν μόλις πέντε μήνες από τις τελευταίες εκλογές και ξεκίνησε πάλι το γαϊτανάκι της εκλογολογίας, αυτή τη φορά από τον άξιο κληρονόμο της στείρας αντιπολιτευτικής τακτικής, τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης είπε να ρίξει μια κανονιά για να ταράξει τα νερά της πολιτικής, λές και δεν μας φτάνει το φάσμα της εσωτερικής χρεωκοπίας που διαφαίνεται στον ορίζοντα. Βασίζει την αντιπολιτευτική στρατηγική του στην πεποίθηση ότι η Γερμανία μπλοφάρει και δεν θα μας πετάξει έξω από την ευρωζώνη. Περί οικονομικής πολιτικής μηδέν. Περί αναδιοργάνωσης της παραγωγικής βάσης που διέλυσαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τίποτα. Ωραία Αλέξη, κέρδισες, μάλλον δεν θα μας διώξουν, μπορούν όμως να μας υποβάλλουν σε μια επώδυνη εσωτερική στάση πληρωμών, να μας αναγκάσουν να εκλιπαρούμε για τρόφιμα, φάρμακα και θέρμανση καθώς αρχίζει ο χειμώνας. Μπορούν να μας στριμώξουν μέχρι να οδηγηθούμε σε εσωτερική ρήξη, μέσα στην ευρωζώνη. Μπορούμε να ξεκινήσουμε ένα νέο εμφύλιο με σαφείς διαβεβαιώσεις για παραμονή στο ευρώ, δεν υπάρχει κάνενα πρόβλημα, θα διαφυλάξει την νομισματική μας σταθερότητα ο κύριος Σόιμπλε. Καθώς εμείς θα αλληλοσπαρασσόμαστε, αυτός θα μπορέσει επιτέλους να ικανοποιήσει το εσωτερικό του ακροατήριο, ότι τιμωρούνται οι βρωμο-Έλληνες που έλεγαν ψέμματα για τα ελλείμματά τους.

Τελικά μάλλον άργησε να ζητήσει εκλογές ο Αλέξης. Δεν έκλεισαν πέντε μήνες από τις προηγούμενες, πέντε μήνες είναι πολύς καιρός στην πολιτική, έτσι; Παπαγάλοι της παραπολιτικής μιλάνε συνεχώς για "πυκνό πολιτικό χρόνο", σωστά; Όμως σε αυτό το διάστημα, εκτός από οριζόντιες περικοπές και τη διαρκή ασφυξία ρευστότητας, η κυβέρνηση έχει να επιδείξει το μνημιώδες νομοθετικό επίτευγμα της απελευθέρωσης του επαγγέλματος του περιπτερά! Αφού καταφέραμε ως χώρα να πατάξουμε τη μάστιγα των περιπτέρων, μπορούμε να εκλέξουμε πανυγηρικά άλλη μια φουρνιά κοινοβουλευτικούς ρεμπεσκέδες να ψηφίσουν νέες περικοπές στα εισοδήματα - τα δικά μας, όχι τα δικά τους και των διορισμένων παλικαριών τους στη Βουλή, που παραμένουν λίγο-πολύ άθικτα. Μέχρι που βρήκαν το θράσος να διπλασιάσουν το κονδύλι του ιδρύματος της Βουλής, γιατί κόπηκαν οι μισθοί και τα παιδιά έχουν έξοδα...

Ετσι θα παραγραφούν και τυχόν ποινικά αδικήματα των υπουργών της κυβέρνησης Παπαδήμου, θα ακυρωθεί η διαδικασία άρσης του ασύλου για τους χρυσαυγίτες βουλευτές που παριστάνουν το κράτος, θα φθάσουν και σε διψήφια εκλογικά ποσοστά για εκτραχηλιστούν στη βουλή και στο δρόμο και φυσικά θα έχουμε τη χαρά να υποστούμε το γνωστό φεστιβάλ παπαρολογίας που λέγεται "προεκλογική εκστρατεία", και στο τέλος θα ψηφίσουμε για άλλο ένα λαμπρό μέλλον για να εισπράξουμε το ίδιο αγκυλωτό παρόν. Ε λοιπόν, γιατί όχι; Ας κάνουμε εκλογές κάθε μήνα! Είναι λίγο ακριβό αυτό το χόμπι, αλλά έτσι θα εκτονώνονται όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες της πολιτικής φαντασίας που οραματίζονται την οικονομία του 2004 με τον τσαμπουκά του 1912. Αν δεν τους δώσουμε εκλογική διέξοδο να απασχολούνται, θα μας γυρίσουν στην οικονομία του '12 με τον τσαμπουκά του 2004. Θυμάται κανείς τη εθνική ξεφτίλα της λαϊκής κατακραυγής υπέρ του ντοπαρισμένου Κεντέρη; Ας εργαστούμε τώρα για ένα υψηλότερο επίπεδο παγκόσμιου διασυρμού: η ασυδοσία της αριστεράς οδηγεί στη νομιμοποίηση του ναζιστικού χαιρετισμού στο κοινοβούλιο και την κοινωνία. Εμπρός για νέα ακραία πόλωση, για φρέσκο εθνικό διχασμό με νωπή λαϊκή εντολή!