Περουσιακό στοιχείο για περιθωριακούς τσιγγάνους, αντικείμενο πλαστογραφίας για επίορκους υπαλλήλους, βραχυπρόθεσμη επένδυση για ανερμάτιστους καναλάρχες και αφορμή υποκρισίας για μια ολόκληρη χώρα. Όλα αυτά πριν κλείσει τα έξι της χρόνια.Η υπόθεση της μικρής Μαρίας που βρέθηκε στην επιμέλεια τσιγγάνων στα Φάρσαλα, προκάλεσε την αναμενόμενη μηντιακή θύελλα: Σενάρια, ξόρκια, εκτενή ρεπορτάζ, αναδρομές σε παρόμοια περιστατικά, Ολλανδοί εμπειρογνώμονες, Βούλγαροι μαφιόζοι... Χαμός! Επιστρατεύτηκαν πάλι γλυκερά ύφη τηλε-διασκεδαστών (ενίοτε φερόμενων και ως δημοσιογράφων), συμπόνοια, έκπληξη, αποτροπιασμός, οργή με τα ληξιαρχεία που πουλάνε πιστοποιητικά. Κανείς δεν ήξερε ότι ζουν έτσι οι τσιγγάνοι, κανείς δεν γνώριζε ότι τα παιδιά τους όχι μόνο δεν πάνε σχολείο, αλλά αποτελούν και αντικείμενα συναλλαγών.
Πριν την ιστορία της Μαρίας, όλοι υποθέταμε ότι τα παιδιά που ζητιανεύουν κάθε μέρα σε όλες της καφετέριες και τις ταβέρνες της χώρας, που καθαρίζουν προβολείς αυτοκινήτων στα φανάρια, που κάθονται υπνωτισμένα στην αγκαλιά κάποιας τσιγγάνας στην άκρη του πεζοδρομίου, ότι μετά πηγαίνουν σπίτι για να φάνε ζεστό φαγητό, να παίξουν λίγο πλειστέισιον και μετά φρονιστήρια - γλώσσες, μουσική κλπ. Επίσης νομίζαμε ότι παρακολουθούνται συστηματικά παιδιάτρους και οδοντογιατρούς, ενώ δάσκαλοι και γείτονες τα έχουν από κοντά.
Όμως η ιστορία της μικρής Μαρίας, έξαφνα μας αποκάλυψε την ωμή πραγματικότητα, η οποία ξεδιπλώθηκε μπροστά στα μάτια μας σε όλο της το τηλεοπτικό μεγαλείο: Κάποια παιδιά στις κοινότητες των τσιγγάνων, τελικά ίσως να μην περνάνε τόσο χαλαρά. Μάθαμε εμβρόντητοι ότι κάποια τα πουλάνε και τα αγοράζουν σαν οικόσιτα ζώα. Συνειδητοποιήσαμε σε μια μηντιακή φλασιά, ότι σχεδόν κανείς δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον τους, την υγεία τους, τη μόρφωσή τους, την εύθραυστη ψυχή τους. Καταλάβαμε με διαφορά φάσης, ότι συχνά τους κλέβουν την παιδική ηλικία, αναγκάζοντάς τα να μάθουν τους δρόμους πριν μάθουν τον εαυτό τους.
Αυτά τα ανακαλύψαμε τώρα, που η ξανθούλα Μαρία φάνηκε σαν τη μύγα μεσ' το γάλα μέσα στον τσιγγάνικο καταυλισμό των Φαρσάλων. Χιλιάδες άλλα μελαψά παιδιά δυστυχώς δεν έτυχαν ανάλογου ειδησεογραφικού ενδιαφέροντος, αν και κανείς δεν ξέρει τους γονείς τους, τη καταγωγή τους, την ιστορία τους, το άδηλο και επισφαλές μέλλον τους.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ θα έλεγε κάποιος ευαισθητοποιημένος, αν δεν γνώριζε την ιδιότητα του μηντιακού προβολέα που φώτισε αυτές τις μέρες τη Μαρία. Μόλις βρει άλλο, πιο ζουμερό θεματάκι o προβολέας στρέφεται αλλού: Μπορεί στους πνιγμένους της Λαμπεντούζα για πλάνα στοιχισμένων φερέτρων, μπορεί στους αμάχους της Συρίας για σκηνές με αιμορραγούντες τραυματίες, μπορεί ακόμη και στο λαμπερό φόρεμα της μπουμπούς που παρουσιάζει το Ντάνσιγκ.
Απόψε διακατεχόμαστε από τηλε-συμπόνοια, αλλά αύριο θα διώξουμε το τσιγγανάκι που μας παρακαλάει φορτικά στην καφετέρια για τα ψιλά μας και θα του φωνάξουμε μέσα από το αυτοκίνητο στο φανάρι, μη μας το γρατζουνίσει. Δεν ξέρουμε αν η Μαρία θα καταλάβει ποτέ την τεράστια έκρηξη υποκρισίας που προκάλεσε ως παιδί σε μια κοινωνία τηλε-κοινωνιστών. Αν ναι, ίσως να ευχηθεί να την είχαν αφήσει ήσυχη, να είχε παραμείνει με τους τσιγγάνους που θα τη πουλούσαν μόνο μια φορά.
No comments:
Post a Comment