Πολιτική πτωμαϊνη...

Η συζήτηση περί ανασχηματισμού και η δημιουργία θέσεων αναπληρωτών υπουργών που την προϊονίζει, έφερε στο φως σενάρια για υπουργοποίηση στελεχών του ΠΑΣΟΚ που προκαλούν εύλογα ερωτήματα: Γιατί η Φώφη και ο Κουκουλόπουλος, και όχι ο Κουλούρης ή ο Πάχτας; Γιατί ο Βενιζέλος (πάλι!) και όχι ο Γιωργάκης (πάλι!!!); Παπαντωνίου, Πάγκαλος, Βάσω, Σκανδαλίδης, Ρέππας; Όλα αυτά τα στελέχη κάθησαν στα ίδια κομματικά όργανα με τους παραπάνω επανυπουργοποιήσιμους σήμερα - προς τι ο αποκλεισμός τους; Είναι φανερό: Φώφη και Πάρις προέρχονται από την τοπική αυτοδιοίκηση και όχι την κυβέρνηση, αυτό είναι το άλλοθι της επιλογής και συνάμα το ξόρκι της αποτυχίας...

Και στο κάτω κάτω, αν θεωρηθεί ότι χρειάζεται μια παλαιοπασοκική ένεση στην τρικομματική, γιατί να μην ταριχεύσουμε μερικούς εκλιπόντες: Τρίτση, Μόραλη, Χαραλαμπόπουλο, ακόμη και τον ίδιο τον Ανδρέα για μια παγκόσμια σοσιαλιστική πρωτοτυπία! Δηλαδή οι σοβιετικοί που ταρίχευσαν τον Λένιν ήταν καλύτεροι; Άλλωστε την εποχή που είναι σχεδόν όλα προαποφασισμένα και προϋπογεγραμμένα στα μνημόνια και υπαγορεύονται από την τροϊκα, θα είναι εξ' ίσου αποτελεσματικοί ως υπουργοί με ταριχευμένα πτώματα, ενώ τα πτώματα θα έκαναν μικρότερη ζημιά αφού δεν θα μπορούσαν να χώσουν κι άλλους "φίλους" και "υποστηρικτές" στο δημόσιο προς επανεκλογή...