Γκρικ πορδίστικς

Μεταξύ τέταρτης και πέμπτης σελίδας πέρασε στον "σοβαρό" ημερήσιο τύπο η είδηση ότι το δημόσιο βρίσκεται ακόμη στη μέση της διαδικασίας απογραφής των υπαλλήλων του, ακόμη δεν ξέρει κανείς ποιο είναι το πραγματικό μισθολογικό κόστος λειτουργίας του κράτους μαζί με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Με άλλα λόγια, τώρα, μετά από τέσσερα χρόνια βαθιάς κρίσης, ανεργίας ρεκόρ, εξαθλιωτικών οριζόντιων περικοπών και φορολογικής λαίλαπας επί δικαίων και αδίκων, ακόμη δεν ξέρουμε πόσο κοστίζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι συν ΔΕΚΟ, δηλαδή δεν ξέρουμε ποιος παίρνει πόσα και γιατί. Η σήψη στον κρατικό μηχανισμό είναι τόσο εδραιωμένη, που η απόκρυψη αυτών των κρίσιμων μεγεθών θεωρείται περίπου αυτονόητη και η αποκάλυψή τους κατόρθωμα και ευσεβής πόθος! Αυτό που θα έπρεπε να υπάρχει από καταβολής του κράτους, που υπάρχει σε κάθε άλλη οικονομική συλλογικότητα είτε της αγοράς η της κοινωνίας των πολιτών, εδώ θεωρείται απάτητη κορυφή στην οποία προσδοκούμε με κόπο και υπομονή κάποτε να φθάσουμε. Αυτό που ο κάθε μπακάλης κάνει μηχανικά από την πρώτη μέρα στο εμπόριο, αυτό που η κάθε νοικοκυρά κάνει πριν ενηλικιωθεί, για τους ταγούς μας και το ρυπαρό σύστημα που σωριάσανε όπως όπως από κάτω τους, αποτελεί ακόμη απάτητη κορυφή. Τον πλέον εξαθλιωμένο άστεγο να ρωτήσεις στο δρόμο, θα σου πεί πάνω κάτω πόσα λεφτά έχει στην τρύπια τσέπη του, τι θα χρειαστεί τις επόμενες μέρες για να επιβιώσει και που μπορεί να τα βρει. Οι υπουργοί Οικονομικών της χώρας, με τις γραβάτες και τις λιμουζίνες, με τα τηλεπαράθυρα και τηλεδιασκέψεις, με τις πομπώδεις παρουσίες σε ευρωπαϊκά συμβούλια και σε πλασματικά εγκαίνια ομοιωμάτων αναπτυξιακών έργων κλίμακας ένα προς πλέιμομπιλ, στέκονται ανερυθρίαστα μπροστά μας και διεκδικούν ψήφο σε κάθε εκλογή χωρίς να γνωρίζουν ποιους πληρώνουν και γιατί!!! Διαγράφουν οικονομικά ολόκληρες τάξεις της κοινωνίας χωρίς να ξέρουν τι πληρώνουν στο προσωπικό που έχουν χώσει από τις τρύπες του διάτρητου κρατικού μηχανισμού. Επιβάλουν ανήκουστα μέτρα και καθορίζουν την ποιότητα της ζωής μας με ανακοινώσεις δύο παραγράφων, παράγουν και αναπαράγουν στατιστικά δεδομένα προς παγκόσμια κατανάλωση (με την γνωστή αξιοπιστία), αλλά σε ένα σοβαρό πανεπιστήμιο δεν θα τους έγραφαν ούτε στο πρώτο έτος της ανωτάτης μπακαλικής και της οικοκυρικών επιστημών! Θα είχε περισσότερο νόημα να βγαίνει ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών ή ο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και να ανακουφίζει το έντερό του μπροστά στα μικρόφωνα και μέσα στα παράθυρα, παρά να μιλάει με ύφος καρδιναλίων για δημοσιονομική πολιτική ενώ αγνοούνται - σκόπιμα, μη γελιόμαστε - βασικά στοιχεία.