Ποιά μεταρρύθμιση;

Οι υπαίτιοι για το αδιέξοδο και ειδικά τα κομματικά στελέχη που άλωσαν το δημόσιο και το κατάντησαν διάτρητο μπουρδελο-φέουδο, συνεχίζουν να κελαηδάνε στα παράθυρα. Δεν μπορεί να υπάρξει κράτος, κυβέρνηση, πολιτικές, χωρίς λειτουργική διοίκηση. Υπηρεσίες-κλειδιά της δημόσιας διοίκησης έχουν ουσιαστικά αυτονομηθεί, δεν ελέγχονται πλέον. Η λύση που βρήκε η κυβέρνηση στο χείλος της στάσης πληρωμών είναι η υπεξαίρεση πόρων από τους πολλούς υπέρ μιας μεγάλης ομολογουμένως μειοψηφίας αλλά πάντως μειοψηφίας, κρατικοδίαιτων. Αν όλοι αυτοί είναι ο κόσμος της αριστεράς ή οι απόγονοι τους που δεν χόρτασαν ψωμί στα μετεμφυλιακά χρόνια, τώρα τους το παίρνουν πίσω (μαζί με τα Καγιέν) οι ίδιοι "σύντροφοι" που τους "ανέδειξαν". Αραγε η παλιά φρουρά στα κυβερνητικά έδρανα, Πάγκαλος, Παπουτσής, Ρέππας κλπ., πόσους ψηφοφόρους να έχουν "χώσει" στο δημόσιο συνολικά με τους προσωπικούς λοχαγούς τους, ο αριθμός πρέπει να είναι στις χιλιάδες αν όχι δεκάδες χιλιάδες...

Ενώ οι πολλοί αγωνιούν πως θα πληρώσουν τη νέα υπεξαίρεση, οι αλλοι δυαλύουν τις λίγες υποδομές που λειτουργούν πραγματικά και ανεβάζουν τις τιμές τεχνητά. Αυτή η διχοτόμηση τους πλυθησμού είναι επικίνδυνη και αν δεν υπάρξουν σύντομα συγκλίσεις σε ουσιαστικά και πραγματοποιήσιμα αιτήματα όπως η μείωση των τιμών, τότε επίκειται μπαμ ανάμεσα στα μόνιμα υποζύγια, επιχειρηματίες εκτός δημοσίου κυκλώματος και μισθωτούς και συνταξιούχους, που θα εξεγερθούν με στόχο τους μόνιμους καταναλωτές τους συστήματος, κομματικούς όλων των παρα-ασχολιών και ίσως και δημόσιους υπαλλήλους, αδιάκριτα. Αντί να στείλουμε τους πραγματικούς υπαίτιους σπίτια τους ή στη φυλακή, κινδυνεύουμε να φαγωθούμε μεταξύ μας, ενώ εκείνοι θα συνεχίσουν να "κυβερνούν" μέσω εκπομπών καταξιωμένων δημοσιογράφων (που τώρα δηλώνουν "αγανακτισμένοι" κι αυτοί), αλλά και με σφαλιάρες και χημικά.