Η νέα καμπάνια της Θυμηδίας: Να σώσουμε τα άγρια σκυλιά της Μποτσουάνα!

Πού κρύφτηκε εκείνος ο χοντρός
που υποσχέθηκε να φτιάξει ποτάμι;

Είναι πλέον επίσημο: η Ελλάς του Κωστάκη και του Γιωργάκη υπολείπεται της Μποτσουάνα στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας. Μετά τα νέα δεδομένα, η Θυμηδία αποφάσισε να ερευνήσει το μυστικό που δίνει στην άνυδρη νoτιο-αφρικανική χώρα προβάδισμα ανταγωνιστικότητας έναντι ενός μέλους της ευροζώνης με ιστορικές καταβολές και εκατοντάδες κιλά σάρκας στο υπουργικό συμβούλιο.

Η Μποτσουάνα λοιπόν καλύπτεται κατά 70 τοις εκατό από την έρημο Καλαχάρι, γεγονός που έχει μια αντιστοιχία με την χώρα μας: Η συστηματική καύση της χλωρίδας κατά τη θερινή περίοδο οδηγεί σε παρόμοιο αποτέλεσμα, συνεπώς μπορούμε ελπίσουμε σε τόνωση της οικονομίας από τη δράση των εμπρηστών. Δυστυχώς οι ομοιότητες τελειώνουν εδώ.

Η Μποτσουάνα έχει μεταμορφωθεί κατά τη σύντομη ζωή της (ανεξαρτητοποιήθηκε από το βρετανικό στέμμα πριν 45 χρόνια) από τη φτωχότερη χώρα της μαύρης ηπείρου με ετήσιο κατά κεφαλή εισόδημα μόλις 70 δολάρια, σε εύρωστη οικονομία με σημερινό κ. κ. εισόδημα 15 χιλιάδες. Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ η οικονομία για τριάντα και πλέον χρόνια παρουσίασε μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 9 τοις εκατό, φέρνοντας την σε ένα επίπεδο συγκρίσιμο με την γείτονα Τουρκία! Το τραπεζικό σύστημα της Μποτσουάνα είναι το πιο προηγμένο της Αφρικής λόγω μεγάλης ρευστότητας και στοχευμένης διάθεσης πιστώσεων, γεγονός που καθιστά τη μικρή χώρα διεθνές χρηματο-οικονομικό κέντρο, ενώ το τοπικό χρηματιστήριο ανθεί. Η Διεθνής Διαφάνεια αποδίδει στη Μποτσουάνα τον χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στην Αφρική, ίσο με της Πορτογαλίας και της Νότιας Κορέας. Οι άνθρωποι διδάσκουν ανάπτυξη, και φαντάζομαι χωρίς να το κοπανάνε τρις κάθε φορά...

Είναι εμφανές ότι οι Μποτσουάνιοι (;) κατέχουν κάτι που εμείς ως λαός και κράτος αγνοούμε. Πρέπει με κάποιο τρόπο να εκμεταλλευτούμε αυτή τη τεχνογνωσία προτείνοντας στους αφρικανούς φίλους μας την μετεκπαίδευση του πολιτικού προσωπικού μας εκεί. Το εγχείρημα μπορεί να παρουσιάσει δυσκολίες, καθώς ένα σοβαρό κράτος δύσκολα θα δεχθεί στην επικράτειά του τελειωμένους πολιτικούς με παραφουσκωμένες κοιλιές και υπερκινητικές γλώσσες. Eνδεχομένως να έδινε λύση η πολεμική αεροπορία με τα μεταγωγικά της: Νυχτερινές πτήσεις πάνω από την σαβάννα και αθόρυβες αποβιβάσεις στα βόρεια της χώρας, όπου σύμφωνα με την Βικιπαίδεια ενδημεί ένας από τους τελευταίους πλυθησμούς του αφρικανικού άγριου σκύλου...