Γιαούρτι, για την επιδερμίδα...

Αυτό που λείπει από τους πάγκους των αγανακτισμένων ανά τη χώρα, είναι τσεκούρια, που θα ήταν χρήσιμα για την προσωπική διευκόλυνση όσων έχουν ψηφίσει στο παρελθόν ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας. Με ποιό χέρι ψήφισες κύριε το ΠΑΣΟΚ στις προηγούμενες εκλογές; Το δεξί; Για ακούμπησέ το πάνω στο πάγκο να σιγουρευτούμε ότι δεν θα ξανασυμβεί. Τι πάει να πει βόλεψε το ανηψάκι σου και σου αύξησε το εφάπαξ; Τώρα που το ανηψάκι σου ξανάμεινε άνεργο και το εφάπαξ εξανεμίστηκε, τι το χρειάζεσαι; Για να μουντζώνεις τη Βουλή που εσύ ο ίδιος ψήφισες;

Εχει ενδιαφέρον να εξετάσει κανείς την ανθρωπογεωγραφία των "αγανακτισμένων". Τελικά ποιοί είναι; Οσοι δεν πρόλαβαν να φάνε μαζί με τον Πάγκαλο; (Η αλήθεια είναι ότι θα απαιτήτο ταχύτης και ευελιξία να βρεθεί κανείς μεταξύ Θ.Π. και της τροφής του χωρίς να διατρέξει θανάσιμο κίνδυνο...) Μήπως είναι κορόιδα που τους προσέφεραν και δεν έφαγαν; Καταναλωτές τραπεζικής πίστης που θέλουν να ξεγλιστρήσουν; Παρηκμασμένοι θεατές των ριάλιτι που δεν έχουν τι να κάνουν κατά την τηλεοπτικά κενή καλοκαιρινή σεζόν; Ή μήπως οι νέοι Καραϊσκάκηδες που θέλει ο Μίκης να σηκώσουν τα λάβαρα κατά των βαρβάρων (με εγγραφές τοκοχρεωλύσιων στα αρ... τους, να ευχαριστηθεί και ο Χίος);

Η απάντηση είναι ότι είναι οι φτωχότεροι από μας, αυτοί που ήταν στον πάτο της τροφικής αλυσίδας που ξεκινούσε ανέκαθεν από το κουρσεμένο από τα κόμματα δημόσιο και μέσω εργολάβων αλλά και πισινούχων πολυ-μισθωτών και συνταξιούχων με αγοραστική δύναμη εκατομμυρίων κουλουριών, σιγά-σιγά έσταζε κάτι και στα κατώτερα στρώματα για να επιβιώσουν. Πού ήταν αυτοί οι άνθρωποι όταν έρεε σταγονηδόν το δανεισμένο από το εξωτερικό κρατικό χρήμα προς τα κάτω; Δεν το έβλεπαν, όπως όλοι μας, ότι μας δούλευαν, ότι ήταν ένα με τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα κρατώντας το ψαχνό για πάρτη τους; Τόσο πολύ βαρύναμε με τα ψίχουλα;

Ας το πάρουμε απόφαση: Είμαστε ο λαός που παραδοσιακά πλέον (δεύτερη γενιά τώρα) αποκαλούμε ο ένας τον άλλον "μαλάκα" ως τίτλο τιμής ή προσωνύμιο στοργής. Δυστυχώς, αν και αποδεδειγμένα άχρηστη, η πολιτική μας τάξη είχε την παιδεία (ιδιωτική κυρίως) να μην αυτοχαρακτηριστεί ποτέ "αυνανιζόμενη", αντίθετα με την πλέμπα που πέρασαμε από δημόσια εκπαίδευση εποχής Καραϊσκάκη, γαλουχηθήκαμε από τα ιδιωτικά κανάλια ποιότητας Χίου, και τελικά, όντως, μετεξελιχθήκαμε σε αναντάν-παπαντάν μαλάκες.

Υπάρχει λύση για τους μαλάκες. Ορμώμενοι από την λογοτενική ρήση "η μαλακία μας πήζει γιαούρτι", η Θυμηδία προτείνει να φέρουμε όλοι στο Σύνταγμα από ένα κεσεδάκι ως πολιτικό μύνημα. Αν δεν αφήσουν τα ΜΑΤ να πλησιάσουμε αρκετά το κτίριο της Βουλής για επιτυχείς βολές, θα μπορούσε να στηθεί μέσα στην πλατεία ένας αυτοσχέδιος "γιαουρτοκαταπέλτης" για καλύτερο "ντιλίβερι" στους εθνοπατέρες. Εκτός του ότι θα τονωθεί ο γαλακτοκομικός κλάδος, η ζέστη και η διάχυση της μυρωδιάς ανά το κτίριο θα εξασφαλίσουν ότι δεν θα ψηφιστεί το Μνημόνιο ΙΙ σύντομα. Ασε που θα επωφεληθούν και οι παραλήπτες του μηνύματος καθώς τα γιαούρτια είναι πολύ καλύτερα για την επιδερμίδα από τις μολότωφ...

Σε κάθε περίπτωση θα είναι πιο αποτελεσματικό από αυτό που συμβαίνει τώρα, με τις αμήχανες συναθροίσεις και τα αλλοπρόσαλλα ψηφίσματα πολιτικά άμαθων ανθρώπων που μείναμε συστηματικά εκτός συλλογικών δομών (ακόμη και εκλογών) σαν αντίδραση στα λαμόγια, τα οποία λαμόγια φυσικά δεν είχαν κανένα πρόβλημα να οικειοποιούνται το μερτικό μας και να μας αφήνουν ήσυχους στην μαχητική αφασία της ένδοξης μαλακίας μας.

Δεν θα ξανα-προτείνουμε τις μαζικές αντιδράσεις που έχουμε προτείνει στο παρελθόν, όπως αποχή από συγκεκριμένες αγορές κλπ, γιατί αυτά χρειάζονται κοινωνική οργάνωση και ταξική συνείδηση, ιδιότητες που έχουν αφαιρεθεί χειρουργικά από τους φτωχούς αυτής της χώρας, με την μηντιακή λοβοτομή των καναλαρχών και των παρδαλών θιάσων τους. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να δούμε τους κοψοχέρηδες των δύο μεγάλων κομμάτων να φοράνε καμιά μάσκα προσώπου εθελοντικά, έτσι, για να πιάσουν οι μούντζες, αλλιώς η Βουλή θα γίνει καθρέφτης, θα μας επιστρέψει μια εικόνα που δεν θα την αντέξουμε και στο τέλος θα στραφούμε ο ένας κατά του άλλου.