9 Jun 2009

Bυθιότητα...

Η Ελλάδα το τελευταίο καιρό δονείται από το σκληρό ροκ των μιζαδόρων της ζίμενς, καθώς Γερμανοί και Ουρουγουανοί βρήκαν και ανέφεραν (να τους έχει ο Θεός καλά γιατί αν περιμέναμε από την ΕΛΑΣ...) ύποπτες κινήσεις ελληνικών κεφαλαίων στο εξωτερικό. Κανένας καρεκλοκένταυρος κερατάς δεν είχε την αξιοπρέπεια να ευχαριστήσει τις ουρουγουανικές αρχές που μας άνοιξαν τα μάτια και, φυσικά, να κάνει την αναπόφευκτη σύγκριση. Θα ήταν σκόπιμο να επιμορφώναμε εγχώριους λειτουργούς στην Ουρουγουάη, μπας και δούμε άσπρη μέρα ως χώρα. Τώρα που το σκέφτομαι ας τους κρατήσουν οι Ουρουγουανοί και ας μας στείλουν τους δικούς τους. Όσο κάνει, να πληρώσουμε, εδώ έχουμε πληρώσει τόσους κερατάδες, τους Ουρουγουανούς που είναι και σαϊνια;

Η σπασμωδική αντίδραση της δικαιοσύνης να συλλάβει τις κόρες του μακρυχέρη (πασόκου, να ξηγιόμαστε) Καραβέλα, υπό τις εντολές φυσικά της κυβέρνησης, μας γυρίζει σε άλλες εποχές, αλλά με μια ιδιαιτερότητα αποκλειστικά σημερινή: Σήμερα αν έχεις ένα εκατομμύριο ευρώ στον λογαριασμό σου, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι αυτός που χτυπάει την πόρτα τα ξημερώματα είναι ο γαλατάς... Λυπηρό το σούρσιμο δικαστικών λειτουργών στα κομματικά κελεύσματα αλλά ακόμη πιο λυπηρό που σαν κοινωνία στοχοποιούμε συγγενείς παρανόμων.

Το νούμερο της επιθεώρησης συνεχίστηκε όταν ο ειδικός ανακριτής έσπευσε υπό συνθήκες μηντιακού παροξυσμού στο νοσοκομείο να πάρει υπογραφή του Σκαρπέλη πριν εκπνεύσει το ένταλμα σύλληψης του. Αυτό του έλειπε να υπογράψει ο μακρυχέρης, το νοσοκομείο ανακοίνωσε ότι είναι σε “βυθιότητα”, ένας περίτεχνα επιλεγμένος όρος ότι και καλά δεν μπορεί να σηκώσει ούτε στυλό. Ο επιμελής ανακριτής επέμεινε υπομονετικά στο κομματικό του καθήκον και κάθησε να βλέπει τις άδειες πάπιες να φεύγουν γεμάτες από το δωμάτιο του Σκαρπέλη (ο οποίος κατουρούσε χαλαρά, σε βυθιότητα...), μέχρι να πάρει την πολύτιμη υπουγραφή και να γυρίσει στο αφεντικό του να διεκδικήσει και αυτός το κατι τις του, αφού πρώτα βάλει φυλακή άσχετους με τις μίζες. Από όλον τον συφερτό που λάδωσε και λαδώθηκε με τις όζουσες συμβάσεις του ΟΤΕ, οι μόνοι που την έχουν πληρώσει μέχρι στιγμής είναι οι συγγενείς του Καραβέλα ενώ οι πολιτικοί προϊαστάμενοι της ρεμούλας έχουν ήδη αθωωθεί λόγω παραγραφής. Απατεωνιές στον αρχιαπατεώνα, το νεοελληνικό κράτος, δεν κάνουν κύριε Σκαρπέλη, δεν είχες δα και ποδοσφαιρική ομάδα, ούτε καν ράσο...

Ποιό ήταν το διακύβευμα των εκλογών, άξιζε τον κόπο να χάσουν τόσοι άνθρωποι το μπάνιο τους για να βγει τρεις μέρες αργότερα ο Καραμανλής να πει “φταίμε, πρέπει να αλλάξουμε”; Δεν χρειαζόταν να στείλουμε νέα φουρνιά στις Βρυξέλες και να ξοδέψουμε εκατομμύρια ευρώ για να πει ο Καραμανλής αυτό που λένε οι δημοσκοπήσεις (κι ο Λαζόπουλος) εδώ και μήνες. Ας αλλάξει η κυβέρνηση, κάποιοι υπουργοί, κάποιες πολιτικές απατεωνιάς όπως το κομματικό χρήμα, ας σταματήσουν να εγκαινιάζουν χιλιοεγκαινιασμένα έργα με χιλιοειπωμένες παπαριές περί ευθύνης και χρησιμότητος, γιατί θα τους πάρουν με τις πέτρες ακόμη και οι λαθρομετανάστες. Ένας ακόμη επικοινωνιακός ελιγμός για να καλύψει την γνωστή αφασία του κομματικού κράτους.

Στο μεταξύ στο ΠΑΣΟΚ βαυκαλίζονται για την ευκαιριακή τους υπεροχή, ενώ ο Τσίπρας θα δώσει μάχη επιβίωσης στην καρέκλα, μετά από άλλο ένα εκλογικό αποτέλεσμα που λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ των λογίων και των καλλιτεχνών, έχει την ελάχιστη σχέση με την ελληνική κοινωνία, ίσον γραφικοί. Οι υπόλοιποι κάνουν τους ίδιους κύκλους, εξαντλώντας μεν τα παραδοσιακά όρια συσπείρωσης αλλά μην πείθοντας δε κανέναν άλλο ότι είναι κάτι παραπάνω από αυτό που υπάρχει ήδη στο ράφι. Υπάρχει όμως μια ανησυχητική εξαίρεση κι αυτή είναι ο Καρατζαφέρης, ο νοσταλγός των σκοτεινότερων σελίδων της πρόσφατης ιστορίας, που έχει πείσει κόσμο της δεξιάς ότι είναι ο αυθεντικός εκφραστής της συντηρητικής τάσης στην Ελλάδα, δηλαδή εκπρόσωπος της δεξιάς πολυκατοικίας, στην οποία συνεχιζομένων των δημοσκοπικών τάσεων (και εκτροπών κατά περίπτωση), ο Καραμανλής από ιδιοκτήτης ρετιρέ (κληρονομιά του θείου) σε λίγο θα βρεθεί νοικάρης σε δυάρι. Ευτυχώς ο Καρατζαφέρης (άραγε να έχει έρθει αντιμέτωπος με το γεγονός ότι το επίθετό του δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση ελληνικό;) δεν μπορεί να αντισταθεί σε λαϊκές τσαχπινιές όπως η διαφήμιση από την τηλεόραση ότι αποποιείται την τηλεοπτική διαφήμιση υπέρ των φτωχών, αλλιώς θα είχε ήδη αναλάβει υπουργείο. Κι αν είχε αναλάβει υπουργείο, θα κάναμε άλλο ένα βήμα πίσω στην εποχή που δεν ήσουν σίγουρος για τον γαλατά.

Κανείς δεν βλέπει ότι στην Τουρκία παίζεται ένα σκληρό επεισόδιο στην σύγκρουση κεμαλιστών-ισλαμιστών, που παραδοσιακά η γείτων προσπαθεί να επωλούσει εξάγοντας με συνοριακά επεισόδια, προς εθνική συσπείρωση. Δεν είναι μόνο η αυξανόμενη προκλητικότητα των παραβιάσεων στα ακριτικά νησιά και η δραματική αύξηση της διακίνησης λαθρομεταναστών. Ούτε μόνο η καινοφανής σύνδεση της επαναλειτουργίας της Χάλκης με μια μερική αυτονόμηση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Ούτε μόνο η χλιαρή πλέον θέληση της Τουρκίας για ευρωπαϊκή προοπτική, δεδομένων των αντιθέσεων Σαρκοζί και Μέρκελ σε αυτή, ενώ συγχρόνως η ΕΕ γίνεται όλο και πιο πιεστική (λαθρομετανάστες, μειονότητες, αναγνωρίσεις γενοκτονιών και άλλες εθνικές αγγαρίες). Περισσότερο από όλα είναι η σταθερά κλιμακούμενη ένταση στην υπόθεση Εργκένεκον, που θα εκραγεί αν οι ισλαμιστές περάσουν την κόκκινη γραμμή των στρατηγών και καταδικάσουν εν ενεργεία ανώτατους αξιωματικούς. Γιατί να τρώγονται μεταξύ τους και με όλο το ντουνιά, αφού μπορούν να τρώγονται μόνο με τους Έλληνες, τους οποίους άλλωστε αντιλαμβάνονται ως φορείς της Δυτικής πολιτικής στην περιοχή. Κλασσική συνταγή να κλείσουν εσωτερικά μέτωπα, επικαλούμενοι διαβολή των γκιαούρηδων. Εγώ λέω λοιπόν ότι φέτος οι μακάριες διακοπές του κουμπάρου Κωστάκη θα διακοπούν από τον θόρυβο εφορμούντων εφ δεκάξι. Το διαβάσατε πρώτα εδώ, αρχές Ιουνίου, εν μέσω ευρωεκλογικής βυθιότητος.